Freitag, 1. Dezember 2017

Rezultati i konkursit letrar të LKSHM dhe poezitë e shpërblyera

       Komisioni vlersues i konkursit letrar të të LKSHM për vitin 2017 në përbërje të z. Haxhi Muhaxheri (kryetar) dhe të dy anëtarëve tjerë, znj. Zejnepe Alili Rexhepi dhe z.Fran Tanushi, mori në shqyrtim 70 poezi që kishin arritur përmes postës elektronike. 
      Me qenë se tri poezi ishin derguar nga dy herë, mbeten për tu lexuar nga juria gjithësej 67 poezi.
      Pas leximit të poezive, anëtart e jurisë kishin berë përzgjedhjen e tyre. Fillimisht, në rrethin e ngushtë kanë zën vend këto poezi:

  • Ëndërra e fundit e Ali Podrimjes / Shifra: „Ndjesë, apo versioni i një poezia që e filluam në Artë“
  • Në valse t'panisur këngësh do t'më gjesh / Shifra "24"
  • Bukuri e egër / Shifra "Ilaçet"
  • Kulla e Martinit, pa kenë / Shifra "21"
  • Rendjeve…Shifra "22222"

      Por, pasi organizatori e kishte vedosur si rregull që çmimet duhet te shkonin vetem për ata që ishi pjesëmarrës në Festivalin Poetik, athere juria la qenë e shtrënguar që të ketë edhe poezi tjera rezervë, në mënyrë se në qoftë se nga pëzgjedhja e parë mungonin autoret, duhet të futeshin poezi tjera në konkurim.
      Ky rregull i paracaktuar ka qenë shkaku i bisedave të gjata ndërmjet kryetarit të jurisë dhe organizatorit. Por përkunder faktit që kryetari i jurisë ka kërkuar disa herë që organizatori të heq dorë nga kushti i paracaktuar dhe të vlersoheshin poezitë pa domosdoshmërinë e pjesmarrjës së autorëve në festival, kërkesa e tij nuk është pranuar. Dhe ky ka qenë shkaku (për arsye se nuk ishin prezent autoret) pse janë larguar nga pëzgjedhja e parë tri poezi, për tu futur tri poezi tjera nga përgjedhja e dytë që kishim bërë. Mëpastaj, juria shpalli rezultatin e konkursit dhe bëri publik titujt e poezive fituese.
Kësisoj, rezultati final i shpallur nga juria e konkursit letrar të LKSHM për vitin 2017 ishte ky:




1. Çmimi "Pena e artë - Martin Camaj 2017"
Bujar Salihu

Bujar SALIHU

Ëndërra e fundit e Ali Podrimjes

Lumin s’e takon në Paris
As Parisi nuk është ai farë vendi ku nuk vdiset

Pse s’erdhe atë mbrëmje mbi re të përhumbura
Ta lexosh poezinë e fundit në Ishullin Albania

Mbi pullazin pezull, rënduar hamendjesh,
Beteja jonë është më pak se një kërcim…

Nëse rastësisht ke me taku Arbëreshin tënd të vjetër
Mos i fol për Kopen, as Ujkun e ri të Alpeve

Provo t’ia rrëfesh, pa lot në sy, si Burrat, shtatë plagë të Vogëlushit…
Ta imagjinoj edhe ai i shkreti, si do të dukej në vjeshtë të 2017 Lum Lumi

Mos u shkund më si Plepi, Maestro
Ta vëje s’paku një bemol, në vargun me degë të thyer,

Fundja, një shenjë Sibilash mbi dritën e lënë ndezur
Ke mund ta vësh, Ali Podrimja

Po, ti je pa ditën tënde të vdekjes, si ai Uji i madh
Që ikën nën shtatë harqe urash…

Kur e more Parisin, veç Ulpiana nuk të pa
Po a nuk ishte ëndërra jote e fundit në Shkup me ra...
_____
Shifra: „Ndjesë, apo versioni i një poezia që e filluam në Artë“





2. Çmimi "Nëntori Historik 2017"


Arif MOLLIQI
Arif Molliqi

Bukuri e egër

fqinja  ime është zonjë e rëndë
çdo ditë
i pi ilaçe kundër depresionit
dhe digjet nga zjarrmi e trupit
për dreq ajo edhe sot është e bukur
më atë pamjen e çuditshme
me vitet e vjetruara që s´i plaken dot
më një buzëqeshje që ka lezet
e tani
o zot, sa herë flet fqinja ime
mes tjerave thotë:
shtirëm e gëzuar kur jam e trishtuar
kur me vjen një orgazme e rrejshme
shtirëm se po e jetoj përsëri rininë
dhe bie përtokë si gjethe e vjeshtës
kur vjen një erë e nxehtë
e sa ora e m´i thanë fletët
e m´i ndal lojërat që mundohem t´i luaj

e di
se kur diçka e egër ulurin në mua
kuptoj se janë kthyer zogjtë nga Ballkani
janë futur brenda kurmit tim
duke më shpëtuar nga zjarrmi
nga rrufetë që vijnë  për së kthjelltë
dhe për pak m´i trembin dhimbjet
që ulërijnë në shtratin tim...
fqinja  ime është një zonjë e rendë
ajo çdo ditë
i pi ilaçe kundër depresionit
_____
Shifra "Ilaçet"





3. "Shpërblimi Vjetor i LKSHM 2017"


Anton MARKU
Anton Marku

Ikja e boemit

Vesë e hershme
Erërave të majit
Kajsitë e verdha lëkund
Shiu ra
Askush nuk e pa
Pos detit
Nën hijen e lajthive
Ndaloi një boem
Jetës i ngriti dolli
Për të fundit herë
Për dashuri
Kishte vënë në lojë gjithçka
Derisa asgjë më nuk i teproi
Nga vetja
Kohës së tij i rrëshqiti lëkura
Rrrugët i’u ngatërruan
Nën këmbë
Në orën e pikut
Gjurmëve të së djeshmes
U mori erë nga pas
Kokën e vuri mes duarve
Sytë i mbuloi
Me gjethe të lagura
Nata ja pau lotin
Para se të ikte
Pas mbeti
Një zë
Që ende bredh
Ujërave
_____
Shifra "Malli"





4. Çmimi "Kongresi i Manastirit 2017"


Bardha MANCE
Bardha Mance

Botë hijesh 

Sa shumë hije në këtë botë
Silueta të trishta që tundojnë shpirtëra
Të vijnë vërdallë me valle të shfrenuara
Aty ku gjejnë portë dlirësie hapur
Hedhin hapin e çmëndur dhe vallen e egër
Deri në paradhomat e zemrave ulërijnë
Mbështjellin pabesisht çdo gjë me vello ironie
Dhe nënqeshen me të mirën
Shkelmojnë ankthshëm
Çdo ind dhe neuron mendor
Me instikte përbindëshash
Pa  formë e përmbajtje
Të duket gjithçka si marrëzi
Paralojë  e stërkequr
Lëshojnë jehona ogurzeza
Më kot mundohesh t’i prekësh
Pak mirësi t’ua ndalë shfrenimin
Ato janë hije
Që nuk kanë përmasë tjetër
Vetëm një shtrirje zie
A thua hijet 
Të jenë banorë të botes?
_____
Shifra "B177M"





5. "Shpërblimi i Festivalit 2017"

Miradie MALIQI
Miradie Maliqi

Manifest për gruan

Deri sa i shkruaj këto vargje për ty dhe për vete,
le të këndojnë zogjtë që i ngroha në kohën e ngricave të egra.
Dhe ja...
Ky zë i natës së trembur kërkon të bëhet krahë zogu,
që çalon si çdo grua  para fatit
Ah ti... 
Që djeg shpirtin për çdo gjeth të këputur, për çdo ndarje, 
dhe pikën e shpresës në krahë të erës.
Mban mbi supe dhimbjet e botës, 
e qëndron e përkulur para fatit.
As lumë të mbyt,as Mal  të gjunjëzon
Vetëm dashuria të mposhti!
Po ç’është për ty  një krah,një dritë syri
Ç’është që dogje ca pranvera,ca burime,ca korrje,
që nuk do të kthehen kurrë?
E qan kur dyshimi  mer në krahë, Njeriun tënd.
Heshtas në maja të gishtërinjve kapërcen pragun e lotëve
e përkulesh mbi gurin e betimeve të lashta, 
mbuluar me Yje të lagura nate
Gjithnjë pa përfillshëm lakon kokën ndaj urrejtjes, 
kur të xhveshin si fajin e jo si gruan.
Futesh natyrshëm në të gjitha këngët e etjes për jetën
E asnjë këngë e denjë për ty
Ti je kënga vetë,në vargun e poetit.
E poeti për një natë,të dashuron dy shekuj
_____
Shifra "Gjysma"


Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen