Mittwoch, 10. Oktober 2012

Poezi nga Skënder R. Hoxha


ZOGU E LETRA

Letra
Zogu
Zogu bart letrën
Në mes nesh
Shtatë bjeshkë!...

 
(6. VI. 2012, Pejë.)

 

 
KUR JAM LARG TEJE

(Variant)
 
I.
 
Hyre mrekullisht
Në ëndrrën time
U bëre frymëzimi im
U bëre Muza Ime…

Kur jam larg teje
Mërzia më rri pranë!
Dyshoj se ato ditë
Të paharruara –
Do të përsëriten më?…

Çdo kujtim për ty
Më sjell hidhërim të ri!

 Në fytyrën tënde
Më thuret e tërë ëndrra!
Në qukat e faqeve tua –
Stacioni i pritjeve të mia
Dhe fundi i këngës së nisur
Pafundësisht më vijnë,
Si aromë në ikje zgjimtare
E kujtimet e këndshme flenë
Në balluket e tua shigjetare…
 
II.
 
Që të jenë gjithmonë me mua
Shumë të tjera e kanë ide
Por mbi të gjitha Zemrushe
Më e para ti më je…

Shiheshim bashkë por rrallë
Gjithnjë ëdërroja një këngë të re.
Tash nuk di kur do t’jemi prapë?
Engjëllushe më thuaj ku je!

Ishin ditë e çaste t’bukura
Gjithnjë në atë shoqërim –
Shkëlqente dhe Flutra…

Tash ç’të them nuk e di?
Nuk gjej fjalë më të shtrenjtë për mua
Sesa vargu im kur thotë –
Në krahë të ëndrrës të dua…

 (Korrik 2012)

 

 

PAK U PAMË

Një kohë të gjatë
Nuk u pamë
Një decenie
Dy decenie
Tri decenie
E diçka më shumë
Nuk u pamë
Nuk harruam

Koha vuri shtrezin
Vuri ndryshkun, por
Kujtimet rrinë të gjalla
Sa për t’mos u harruar…

Një ditë gushti –
Tash, pak u pamë
Nuk ishim harruar
Pak u përmallëm
Pak u çmallëm
Sivjet –
Vumë pak fjalë
Mbi dashurinë
Tonë të mplakur,
Rastisëm bashkë
Atje ku u nisëm
Moti, shumë moti –
Unë, Ti e dashuria!
Ajo prapë buzëqeshi
Si atëherë…
Por tash –
Mbi thinjat tona…

 
(8 gusht 2012, Shqiponjë.)

 

 
 
NË FILLIMSTINË

 I. DIÇKA FRYN STUHISHËM

 
1.

Pas mjegullës
Dielli
Shiu
E pastaj
Ylberi
Unë –
Numëroj ngjyrat.

 
2.

Diçka fryn stuhishëm
Ajo diçka
Është koha e ligë
Është suferinë
Në heshtjen time
Në pritjen time
Të shkrirë
Në terrin
E të gjitha stinëve
Në ofshamën
E mjegullës
Në lotin –
Që s’u tha kurrë!

 


II. NË FILLIMSTINË

1.

Kujtimi
I moçmuar
Më shpalos dhembjen
Gjethet e këngës
Së re
Më ndizen
Në mendje
Në kraharor
I shtrëngoj
I afroj
Në parzmë.

 
2.

Lulet e Shëngjergjit
Në fillimstinë –
Stolisin
Ëndrrën time
Agsholeve
Në Mrizin e Zanave
Te Motër e Avdisë.

 
3.

Unë belbëzoj
Atë Këngën Tonë
Ti më vjen –
E veshur
Me rroba fieri
E veshur me vargjet
E poemës sime…
Akullin e liqenit
Shkrijmë
Në sqepa lejlekësh
Të harruar –
Që rrallë vijnë!...

                                
4.

Në natyrë
Gjelbërohem
si gjethet
si bar i njomë
Vallëzoj
Me këngën e bilbilit
Me lulet
Që i desha
Gjithmonë!...

 Kujtimi titanik
kthehet pas
Zogjtë
Ma sjellin
Prapë
Një letër
Të pashkruar…!

 (30 prill, 2 maj 2012, Pejë)
 
 

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen