Dienstag, 9. April 2013

Fadil Curri: SHËNIME LETRARE NGA TETOVA


SHËNIME LETRARE NGA TETOVA

Në Tetovë këto ditë qëndrova që të vizitoj disa librari dhe të takohem me miqtë e mi të hershëm e të rinj, kryesisht shkrimtarë. Pikërisht një ditë pas zgjedhjeve të fundit lokale, pas së cilave për herë të parë në krye të komunës së Tetovës doli një femër shqiptare, edhe ajo letrare. Takova edhe dy miqtë e mi të penës, Adem Abdullahun e Aqif Isakun dhe atë të rinisë studentore, satirikun Ekrem Ajruli.
Si rëndomë, në takimet e shkrimtarëve, interesimi i ndërsjellë është se çfarë shkruajnë, çfarë botohet në këtë anë. Nga Ademi, mësimdhënës, poet dhe botues i revistës për fëmijë “YLBERI plus” në Shipkovicë të Tetovës, e që shpërdahet edhe në shkollat jashtë këtij qyteti me rrethinë, kuptojmë për numrin më të ri të kësaj reviste.
Duke e shfletuar revistën “YLBERI plus”, në faqet e saj shoh se ka poezi, tregime e drama për fëmijë të autorëve të ndryshëm, përkthime e përshtatje. Ka poezi të Aqif Isakut, Jusufzija Ademit, dhe të nxënësve krijues, prozat përrallore të Alketa Dervishajt dhe drama e Qemal Halilit, adaptimin tekstor të Natasha Xhelilit. Revista kishte edhe faqet e ilustruara me tekste, humor italian, kuriozitete, për shëndetin e fëmijës, faqen encikolpefdike të pedagogjisë, fjalort për terma të ndryshëm shkollorë, Në faqen “Pasuritë tona” botohet fototeksti për qenin e Sharrit. Në faqet e saj ka shumë shkrime e vizatime të tjera interesante.
Në bisedën me mësuesin e pensionuar, Aqif Isaku, autor i disa librave letrarë me tematikë fëmijërore, na zgjoi kërëshërinë gjuha e ëmbël dhe e dashur për fëmijë në poezinë e prozën e tij.
Këtë herë për lexuesit e kësaj faqeje të dashur për fëmijë, por edhe për të rriturit, zgjodhëm një që bënte fjalë për malin ndarës të Sharrit dhe emrat e Lonit.




 Prozë për fëmijë

EMRAT NË KOKËN E LONIT

Në orën e gjuhës mësuesja nxënësve u dha detyrë të shkruajnë emra njerëzish, që përbëhen nga emrat e shtazëve, bimëve e dukurive.
Loni i shkroi këta emra: Luan,, drenushë, dallëndyshe, Petrit, zog, laureshë, flutur, lule, vjollcë, manushaqe, Trëndafile, Hëna, Ylber, ylli, yllka, Dritan, Drin, argjend, Hekuran, Astrit, Flamur.
Pasi mbaruan me shkrimin, mësuesja i kontrolloi se sa emra të tillë i kanë gjetur. Kur iu afronua Lonit, pa se disa emra i ka shkruar me gërma të vogla.
-Pse këta emra i ke nisur me shkronja të vogla? – e pyeti.
Loni iu përgjegj mësueses.
-E, si mund t’i shkruaj me të mëdhe, kur ata janë të vegjël për mua? Për mua dallëndyshja nuk mund të shkruhet Dallënddyshe, drenusha - Drenushë, zogu - Zog, lauresha - Laureshë, flutura - Flutur, vjollca - Vjollcë, lule - Lule, manushaqe - Manushaqe, ylli - Ylli, yllka - Yllkë, argjendi - Argjend.
Mësuesja qeshi dhe tha:
- Kështu emrat kuptohen e shkruhen vetëm në kokën e Lonit.,

Aqif Isaku



 Poezi

Ç’TË DUHET KUFIRI, SHARR!?

Me një trastë e shkop në dorë,
Nisa Sharrit për t’u ngjitur
Edhe pse reshte borë
Nuk ndaloja për të hipur.

Sepse malit të lartë sa qielli
Dhe me rrugë veç për një dhi
Do të më ngrohin rrezet e diellit
Lart në majë kur të arrij.

Dhe, kur të ngjitem lart atje
Ku shqiponjat kanë foletë
Do ta shoh mëmëdheun
Që e ëndërroja shjetëra vjet.

Dhe, si dhia majes Sharrit
Do të ecja ashtu lirë
S’ do të kurseja djersët e ballit
Që mëngjesi atje të më g’dhijë.

Eh, sa bukur do të ishte,
Sharr, o mal bukurosh,
Që kufi fare t’ mos kishte
E rrugën kujt t’ mos ia ndalosh.

- Mbi gurët e mi si lapidarë
Shih shqiponjën dykrenore,
S’ të pëlqen trimosh, vallë,
Si hijeshon tokat arbërore?

Si në kohë të Skenderbeut
Edhe sot krenar ngritet
Për të ruajtur kufijt e dheut,
Shih sa lart qiellit i ngjitet!

Edhe trimave të lirisë
Kaherë iu bëra kala
Qëndisur me gjak një plis
Me krenari e ruaj pa nda’.

Ndaj kufijt s’ kanë rëndësi,
Mos mendo për ta, or djalë,
Se shpejt koha do të arrijë
E s’ do të më shohësh më si mal.

Mes jush do të tretem
Që në një shtet të gjithë të jemi
Arbëri prore të mbetemi
Në të edhe Çamërinë ta kemi.

Aqif Isaku

***
Këtë postim po e bëj për dy qëllime:
1. Që të jap dromca letrare nga rrethi i Tetovës për lexuesit e kësaj faqeje.
2. Të bëj ndërlidhje frymëzuese e njohëse, miqësimi e këmbimi cilësish ndërmjet krijuesve e redaksive me mision të ngjashëm, me inters të shumëfishtë.
Përshëndetje, Fadil Curri.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen