- Ekrem Hasani “Ramadan Rexhepi Adidasi fanar i lirisë”, monografi, Sojevë, 2015
Deri tashti dëshmori i kombit, Ramadan Rexhepi ka ecur me ne rrugëve të atdheut me veprën e vet, me kujtimet e lëna prapa, me lirinë e shtruar anembanë atdheut. Kurse kësaj radhe atë e kemi të gdhendur në faqet e monografisë “Ramadan Rexhepi Adidasi fanar i lirisë” të autorit Ekrem Hasani, në një libër ku për të tregohet madhështia e një jete të shkurtër e të jetuar denjësisht; shembulli i përkushtimit për atdhe dhe rruga e flijimit për liri e ardhmëri. Pothuaj në secilën faqe të këtij libri shohim se Ramadan Rexhepi ishte dhe mbeti personifikim i një gjenerate që ishte plotësisht në rrjedhat e kohës në të cilën jetoi e veproi; se ai pati guximin,diturinë dhe aftësinë të bëhej ndër njerëzit prijetarë të kësaj kohe, bashkë me të cilët u angazhua me të gjitha forcat dhe luftoi për jetë të lirë në atdhe, për atdhe të lirë; për bashkim të trojeve etnike e për afrimim dhe unitet të dinjitetshëm kombëtar. Ai shihte gjithnjë më tej të zakonshmes, përtej momentit dhe atje në horizont e kishte të dukshme një të ardhme premtuese, e cila mund të ndërtohej vetëm me shumë sakrifica e me shumë mund e duke u udhëhequr nga arsyeja. Kjo arsye flsite se ishte e domosdoshme pjesëmarrja aktive e shqiptarëve, që të krijoheshin rrethana të duhura për ta, duke dalë kundër asaj që ofronte momenti, pasi ai të shumtën ishte në kundërshtim të plotë me atë që ndodhte kudo në trojet shqiptare e veçmas në Kosovë. Ramadani ishte shpirtërisht e moralisht i përcaktuar për të parë të lirë atdheun e tij dhe për të mundësuar që e ardhmja të mos njihte më tragjedi e kobe të vazhdueshme. Prandaj kudo jetoi, punoi e veproi ai ishte shembull o sjelljeve njerëzore, i sukseseve të vazhdueshme, i durimit dhe i guximit, pra kurrë i nënshtruar e kurrë keqdashës dhe i gatshëm që një të mirë ta bëjë edhe më të mirë e që të këqijat midis shqiptarëve t’i bënte të padukshme fare. Ai pra ishte simbol mirësie dhe atë mirësi e gjeti brenda atdheut të tij e tek njerëzit që e rrethonin e donin, te njerëzorja e cila mbeti gjithmonë tipar dallues i tij.
I rritur në familje që kishte përjetuar të këqijat e disa pushteteve e asnjëherë nuk kishte dalë nga rrjedhat kombëtare, ai bëhet vazhdues i denjë i asaj qëndrse dhe shprese. Autori në shumë faqe e ka trajtuar historikun e familjes Rexhepi, duke na e dokumentuar se asgjë nuk ndodh rastësisht dhe se një njeri i përkushtuar ashtu fuqishëm ndaj atdheut, ka edhe një të kaluar të fuqishme atdhetare, e cila e brumosi si të këtillë dhe ia dhuroi popullit të vet. Mësojmë kështu se fëmijëria dhe rinia e tij janë përballje e vazhdueshmeme me realitetin e hidhur dhe synim për tëkaluar pengesat shekullore, për të arritur ecje drejtëvizore e krenare, duke lënë gjurmë në kohë dhe në hapësirë. Për të arritur këtë duheshin përpjekje titanike dhe njerrëz që kishim un tëvetin e respekt tek të tjerët. Ekremi na e dokumenton këtë përmes biografisë së Adidasit; përmes rrëfimeve të shokëve të fëmijërisë; përmes mbresave të ruajtura për Ramadan Rexhepin nga shokët e studimeve e të punës dhe sidomos nga tregimet e fuqishme të shokëve të idealit dhe të bashkëluftëtarëve, që ishim me të në ditët më krenare që pati ky dhe, në luftën çlirimtare, në beteja e në aksione, në të cilat Ramadsan Rexhepi - Adidasi ishte ylli shkëlqyes i guximit, i trimërisë dhe i gjeturisë. Të gjitha këto kategori rrëfimesh plotësohen reciprokisht dhe pa eufori e pa epitete të mëdha, po gjithnjë duke qenë reale dhe të jetuara, na e nxjerrin Ramadanin si modest e shumë njerëzor, në madhështinë e tij sa ishte gjallë dhe edhe tashti kur është pjesë e madhështisë së përjetshme. Këtë më së miri e ilustrojnë fjalët e thëna nga një bashkëfshatar i tij: “Edhe pas këtyre 16 vjetëve të ndarjes fizike nga Ramadan Rexhepi, e kam vështirë ta takoj një njeri të tillë në jetë, ku personalja sakrifikohet për të përgjithshmën!” “Njohës i mirë i rrugës që kishte zgjedhur, i edukuar për të qenë praktik dhe i vëmendshëm në punë, për të çmuar secilin, po edhe për të kërkuar punë nga secili, respekt e angazhim nga të tjerët, ai bëri që te ne të zgjohej dëshira për kalitje fizike, për të shikuar më për së afërmi rrjedhat politike të kohës dhe për të qenë pjesëmarrës më aktiv në to.” – do të shtojë njëri nga bashkëpunëtorët e tij të ngushtë. “Ramadani u bashkua me luftëtarët e lirisë dhe shpejt ishte një ndër kuadrot e dalluara të ushtrisë, duke kryer shkollime speciale e duke u dalluar në luftime dhe në taktikë ushtarake.” – thekson një bashkëluftëtar i tij. ”Ai kurrë nuk thoshte ecni në vijën e frontit, por ejani me mua në vijën e frontit” – kujton një tjetër.
Libri na sjell edhe biseda të shumta me familjarë të dëshmorit, me shokë të fëmijërisë, me bashkëpunëtorë të tij gjatë aktiviteteve politike e sportive, me bashkëluftëtarë e eprorë të UÇK-së dhe me nxënës që ruajnë kujtimet më të paharrueshme për të. Kemi këtu të dhëna që prekin edhe imtësitë e edhe madhoret, duke na u dhënë kështu shumanshëm dhe të plotë portretin njerëzor, intelektual dhe luftarak të Ramadan Rexhepit - Adidasit të cilit po i a urojmë Ditën e Çlirimit me këtë pjesë të nxjerrë nga libri:
“Ndalemi e dëgjojmë. Në ne e rreth nesh këndon fitorja, të cilës i dëgjohet zëri në mbarë botën, kudo shoqëruar me melodinë e krismës së armëve të lirisë dhe themi: “Ramadan, jemi popull i lirë! I lirë, ej!”
Autorin e përgëzojmë për librin që na solli në duar, familjen e urojmë për këtë ngjarje madhore në kujtim të birit të tyre; përgëzojmë shokët, bashkëveprimtarët e bashkëluftëtarët e dëshmorit, që janë pjesë e kësaj monografie, edhe kur nuk përmendën në të dhe e falënderoj e përgëzojë edhe kryetarin e Ferizajt, z. Muharrem Svarqa, që ka ndarë mjetet për botimin e librit.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen