Sonntag, 22. Februar 2015

Shaban Pllana - Tetë poezi


RRËFIMI I GJYSHIT
( Muhaxhirëve )

kur na përzunë nga shtëpitë
u ula dhe e putha pragun...
nën të fsheha ca fjalë memece.


në degë të dardhës Halilçe
në mes të oborrit
me një pe i vara kujtimet.


shpejt e shpejt e piva
një gllënkë ujë me kovë në bunar
se thonë: uji të kthen shpejt.


u ktheva nga shtëpia
ia shikova çatinë
i thashë:le të këndojë qyqja mbi ty
derisa të kthehemi.


te guri i xhenazes
shkrova me gisht të përgjakur
lamtumirën për varret e të parëve.


të gjashtë kallinjtë e grurit në cep të arës
që nëna i pat lidhur me pe të kuq për bereqet
i putha tri herë.


një kokërr prej tyre e futa në gojë
ta shijoj edhe një herë shijën
e bukës së arave të Topliccës.


me hapa që rëndoheshin nga dhembja
e nisëm vuajtjen e pafund
shtigjeve të panjohura të jetës.


kush s`e dinte se ku do te na ndaleshin lotët
a në Urë të Gallatës
a në shkretira të Anadollit
a përtej Urës së Qabesë
a……ku ta di se ku.




MOLLA E KUQE

natë është
ëndrrës ia fal shpirtin
dhe nisemi...
nën hijen e Mollës së Kuqe
ngjyrosim zërin me dhembje
nëpër tela të shpirtit
përbirojmë një baladë
plot dhembje
plot vuajtje
plot lot
për muhaxhirët.



ROZAFATI

Në muret e kësaj kështjelle
Dikur paten murosur
Nusen e vëllait të vogël


Rozafën

 Nusen e atij besnikut
I cili natë më parë
Nuk i tregoj asaj kushtin
Që ua vuri plaku mjekërrbardhë


E kështjella në gurë
E pavdekësoj nusen
E bërë kurban


E vuri në prehër të legjendës
Që të jetojë në shekuj


Rozafa
Dhe besnikëria e të voglit vëlla.



KUSH DO TA SJELLË DORUNTINËN

Midis dy malesh
Midis ëndrrës e shpresës
Varur në cep të qepallës ...
Të syrit të Doruntines
Rri varur besa e Konstantinit.


Vëlla, syshkruari i motrës
Malli më mbyti malli.


Vija eshtrat hijës tënde në prehër
Eja në kalin e ëndrrës
Të ma shuash mallin.


Nënës
Përtej nëntë konaqesh
I janë shterrur sytë
I është shterrur drita.


Eja drita e syve të motrës
Drita e syve të shterrur të lokës.


Kush do t'ia sjellë nënës
Qyqe Doruntinën, vëlla?!

Besa apo hija e jote
Me erë dheu
Me erë malli?!



BITI KISHTE HYRË NË HESHTJE

Malli m’i ktheu gishtrinjt nga thembrat
Nëpër udhëkryqshkretat e kurbetit përcjell kthimin


Në Laka të Livadhëzës
Thirra me zë sa munda Bitin

Zëri nënës së Bitit si zë fantazme
Pyet me një zë mbytës:
- Kush po e thërret Bitin


I them
- I thuaj Bitit
Po të pret një shok te lendina


Thuaj
- Ja kish mbushur nëna janxhikun fli
Te kroi i Livadhëzës
Ta hamë nën hije të kreksit


T’i biem kroit në gjunjë
E të pimë mall fëmijërie


T’ja marrim një loje me këliçkë
Guxhumat t’i ngrehim lart.


A e di kur i patëm fshehur
Bashkë me ëndrra nën rrasën e kroit


A të kujtohet sa herë
Ia patëm humbur Litit me shokë rend e dhi


E kaligjah patëm shkuar
Ta marrim kliçkën


- Biti nuk është kësajde
Ai ka hyrë në heshtje


Te zabeli i varreve
Moti e ka bërë një shtëpi të re


Një heshtje e zezë si vdekja
M’i mbuloi ëndrrat e fëmijërisë.


Kthehem duke pirë lotë kurbetçari
Për shokët që sa herë po vij
Nga një po gjej të heshtur


Loja e fëmijërisë
Po mbytët në lotët e shpirtit.




LIS NË STUHI
( Akrostik)

A snjëherë s`iu frikësove stuhisë
V etë ballëhapur i dole përpara...
D ite të qëndrosh vertikal

Y llnajave të atdheut
L e të shkruara heroglife lirie

L inde me zjarr në zemër
A sht i fortë i këtij dheu
H yre në vargje këngësh

U a ndeze zemrat shokëve
T ë drejtohen në drejtim të lirisë




U KTHEVA NË VENDLINDJE
(Zahir Pajazitit me rastin e vedosjes së shtatores së tij
në kompleksin memorial në vendlindjen e tij, në Orllan të Besianës)


Ju ktheva vendlindjes...
Ashtu si është më së mirë
I skalitur në bronz.


Më kanë vënë në vargje poezish
Më kanë vënë partitura këngësh
Ku kanë qendisur veprimet e mia


Rehatshëm më rri pushka në dorë
Tyta ende i vjell tym
E gatshme për tjera herë


Unë do të jem prapë me ju
Nëpër beteja nëpër istikame
Nevoja kur ta dojë


Hija ime do t’i trimërojë zemrat
E shpirtrave të rinj
Në luftë për mbrojtje të AtDheut.



KËPUCËT

më kanë përcjellë
në çdo rrugë

të lidhura
për këmbët e shpresave
tatëpjetave
u vajtonin majat

përpjetave
u qeshnin taket

gjithnjë në mundime
që të arrijmë lartësive.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen