Rreth librit me poema për fëmijë të shkrimtarit Rrahim Sadiku, “Këto shkronja”, botoi Zgjimi, 2015
Shkrimtari Rrahim Sadiku, në letërsinë shqipe hyri me veprën e parë për fëmijë, “Ndodhi në gjithësi”, botuar para 37 viteve, përkatësisht, në vitin 1978, vit ky shumë domethënës për shqiptarët e Kosovës, sepse kremtohej 100 vjetori i Lidhjesh së Prizrenit, një jubilee i madh i heroizmit tonë, i cili ndërgjegjësoi dhe zgjoi në kulminacion thuaja vetëdijen kombëtare dhe kërkesat tona për republikë në vete e pavarësi.
Prej atij libri të parë dhe, asaj kohe, e deri më sot, Rrahim Sadiku , përkundër sfidave, pengesave, ndalesave e shumë peripetive jetësore, nuk pushoi së shkruari dhe së botuari libra , llojesh të ndryshme, thuaja të të gjitha gjinive, duke e pasuruar letërsinë tonë deri më tash, me 33 botime letrare e publicistike, prej të cilave, tetë libra për fëmijë.
Vetëm në gjysmën e parë të këtij viti, ky shkrimtar, ndër më prodhimtarët në Kosovë, botoi tri libra. Që të trija për fëmijë, “Me pranverën përdore”, “ Këto shkronja “ dhe “E re kjo hare”.
Natyrisht janë libra të shkruara nëpër vite, qoftë më herët apo edhe më vonë, poezi a poema që më parë e patën parë dritën nëpër gazetat e revistat e kohës , që ishin “Rilindja”, “Flaka e Vëllazërimit” ( Shkup ) pastaj revista për fëmijë si, “Pionieri” që botohet ende në Prishtinë e, ”Fatosi” dhe “Gëzimi”, revista që botoheshin në Shkup.
Rrahim Sadiku, që me të drejtë shquhej atë ëkohë si një talent dhe punëtor i madh në letrat shqipe, këtë e dëshmoi me vepra cilësore, që, pas viteve 1990 e këndej kur zunë dhe po fryejnë erëra demokratike dhe, ranë përfundimisht shumë ndalesa të kohës e cenzura që aplikoheshin, sidomos ndaj emrave që shpërfaqnin atdhedashuri dhe, reflektonin apo dhe paraqitnin qoftë dhe figurativisht në shkrimet e tyre, përpjekjet e këtij populli për liri. Përpjekje që nuk rreshtën kurrë.
E, pikërisht, mëtimi i lirisë, i mbrojtjes së tokave të veta, i pavarësisë, i zhvillimit dhe ndërtimit të një të ardhmeje më të mirë, është dhe tema bosht e shtatë poemave të këtij autori që na vijnë më një titull të përbashkët “ Këto shkronja”, e cila doli këto ditë prej botimit. Një vepër kjo që shquhet për vlera të reja në letërsinë tonë për fëmijë, e shkruar me një gjuhë artistike, e cila në secilin varg është e pasur me figuracion artistik po, edhe me përmbajtje që ngjall ndjenjë krenarie për moshat e reja, të cilat sot po ju ekspozohen shumë rrymave të kësaj bote reale e virtual, duke harruar nganjëherë udhën dhe një mal peripetish se si erdhëm deri këtu e, mbetëm në trojet tona stërgjyshore.
Poemat e Rrahim Sadikut, në mënyrën më të mirë na e dëftojnë këtë rrugë, poetikisht them, një rrugë të mundimshme tremijë e sa vjeçare, deri në ditët e sotshme, Nga poema e parë, Kujtime ilirie” , e deri te poema e shtatë, “Edhe dielli ka qeshur bashkë me ne”.
Me një fjalë, shkrimtari ynë , me zellin më të madh, me një ligjërim të rrjeshëm poetic e, një ndërtim të nduartduart të secilës prej këtyre poemave, na sjell një atmosferë të larmishme e interesante për gjatë gjithë këtij libri, duke na endur periudhave historike që i kaluan stërgjyshërit tanë ilirët, në dy prej këtyre poemave, “ Kujtime ilirie” e, “Nëpër Iliri”, për t’ ju kthyer pastaj historisë së rrugës së shkronjave prej të cilave dhe mori titullin ky libër, “Këto shkronja”, të cilat këtu, në këtë pjesë të Ballkanit, që jemi denbabaden, krijuan “Vendin e Nderit”, me gjithë ato luftëra mbrojtjëse për liri e pavarësi, duke veçuar nganjëherë ndonjë krahinë a Grykë shqiptare, siç e kemi rastin me Grykën e Radikës që, këtu na vjen me titull “Rrjedh Radika”, duke na rikujtuar poetikisht, një nga betejat më të lavdishme kundër turqëve, ndaj të cilëve populli ynë luftoi gati pesë shekuj derisa u çlirua prej tyre.
Po, me çlirimin nga Turqia, nuk mbaroi odisejada jonë për liri, sepse erdhën pushtues tjerë, tash sllav, me të cilët do ndeshemi në dy poemat e radhës, “Kënga e voglushit”, e cila shpërfaq rezistenvën aktive të këtij populli, tash në një dimension tjetër, me protesta e demonstrate të parreshtura, duke kërkuar paqësisht lirinë që i takon si çdo populli, e cila më në fund erdhi, pas një lufte të përgjaskshme, e cila përshkruhet në poemën e fundit, “Edhe dielli ka qeshur bashkë me ne”, sepse, ëndrrat e pushtuesve për të na shfarosur e dëbuar përgjithmonë nga trojet tona iliro – dardane marrin fund. Ne jemi këtu dhe, tash krenarisht shikojmë në sy të ardhmen, të cilën e ndërtojmë dhe e meritojmë ashtu siç e ëndërruam, nga Iliria e Moçme e, deri te Kjo Kosovë e Re.
Për më detajisht, unë ju ftoj t’i lexoni këto poema, prej të cilave do të mësoni shumë. Por, edhe do njiheni me botën e pasur figurative e imagjinative të shkrimtarit Rrahim Sadiku, i cili, përpos poetizimit të historisë sonë tremijë e sa vjeçare, na sjell dhe një simbolikë tjetër në këtë vepër, magjinë e numrit shtatë, me shtatë poema, pikërisht me veprën e tij të shtatë për fëmijë, “Këto shkronja”, vepër e cila, pasoi të tetën e, sigurishtë dhe të nëntën , të dhjetën … e kështu…sepse ky autor, është në vlugun më ëtë madh të krijimit.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen