Musa Jupolli - Buqetë me poezi

 

Dashuria

 

Dashuria më vlon në gji
Vitaminë e harmonisë
Miliona letra n' udhëtim
Natyra në dëshmi
Bukur shprehur në poezi
Rilindur jam
T' ardhmën e zbulova
Ku çdo fjali fillon me dashuri
Art
Aromë
Puthje
Zemërore
N' emër të gjuhës
Janë
Die
As Nobel nuk gjeti çmim për dashuri
Besa në gjuhën time
Quhet Dashuri !
 

 

 

Poet, më the je

 

Artin ma le në korigjim !
Shpirtin ma mbushe me dashuri !
Po !
Po, pse fshihesh pas poezisë sime,
i vetmi ngushllim të mbet vargu im.
Aromë e kujtimeve foleja ime,
26 + 2 për Datë- Lindje,
Arbërie të emërova,
Madhështinë ta krijova,
në ballin tënd lexova
Dashurinë !
Oh !
Njëmijëherë në zallin e Ulçinit
shkrova dhe vizatova inicialet tua !
Një fotografi bardhë e zi
e mbaja në xhepin e majtë
të këmishës sime,
frymëzimi i vargjeve të mia !
Poet, më the je !
Atëherë një puthje të natyrshme ta dhurova
në prush u shëndrruan buzët e mia!
Metaforën në dashuri
asnjëherë nuk e përdora!
Ti vatë më the:
Dashuria mes rrjeshtave
nuk shkruhet as nuk lexohet .
Tash larg Atdhut që jam,
Lisin ma plagosën!!!
Pema pa Lis nuk ep frute
as arat nuk dhënë bereqete !
Të kujtohet:
aty nga dritarja ime
hijen ta njihësha,
me flokun e e lëshuar
përtej vitheve,
kur kaloshe trendafilët i ledhatoshe,
me aromën e tyre
hyjshe
në folen time.
Ti dhe lulja mbetët
në zemrën time!
E sot më the :
Atdheun e ke në korigjim !
 

 

 

Misioni letrar

 

ti poet që i kendon dashurisë
pa më thuaj në vena t' vlon
si valë në dallgore fuqishëm
lapsi në letër i atdhedashurisë
fjala e misionit letrar
studim e mjeshtri
toponim e morfologji

 

ti piktor hyjnizim i dashurisë
tablo në pelhurë Atdheun
analogji me të kaluarën e sot
në kujtesë fotografi e pikturë

 

ti arkitekt në zbukurim
në shtizë flamuri valon
Bashkimin e Shqipërisë
fikcion e realitet

 

po ti bujk në grusht dheun puthë
bukëbardhë e bereqetshëm premtimdhënës

 

mësues i fëmijëve tanë në mësim
Lahutë t' Malcis' e
O Moj Shqypni
shkodranishte
siomologji në gjeografi

E NËNA 
Nëna o Atdheu im
në lindje motër e vëlla
shton dashuri
lidhë miqësi

 

Vajza nga Dardania
ka dhënë Besë
djalit nga Çamëria
Ftesë :
Jungjatjeta ,
jeni të ftuar
me 28 Nëntor
Dasëm bën Shqipëria !

Ku ka më bukur se Atdhe e Dashuri ?

 

 

 

E M N E S Ë

 

Nënë elegante n' Apostrof

n' kujtesë t' emërorës nënë e engjëll
dy zemra dy shpirtëra një lindje
rrumbullaksim estetika n' plotsim
magjepse ekspresive n' pikturë
madhështi nga natyrë e krijuar
s' ka laps as makinë shkrimi
as mendje njeriu që t' shprehet
as n' letër me germa të shkruhet
nuk ka filozofi as pikësim
n' veprën Hyjnore n' lindje t' nënës
Nëna errësirën e shëndrron n' dritë
ideale shend e verë t' ardhmërisë
Tokë e Qiell Hënë e Diell
n' shprehje n' sy melodi poetike
Elegante n' Apostrof nëna n' lindje
s' ka interpretim s' ka përkthim
nuk ka gjuhë art a teknikë s' ka
që mund ta formulojë krijesën e
                                        t' folmës
L I N D J E

 

 

 

Loti ...

 (loti n' sy qetësia e natës me shi !)

...Ti më shkrove :
...lotët nuk e kanë fuqinë e ndryshimeve,
ata kanë ngjyrën e mallit
dhe unë mallin e dhembjen i përpij parreshtur,
dhembja u bë një me lotin,
u bënë një me mua.
Të kam në qepallë,
të ruaj me kujdes dhe dashuri të madhe,
...
Më trego ti të lutëm diçka për lulet,
për vete, do të gëzohem shumë,
ajo vetimë jotja po ma ha shpirtin.
Unë flokët i kam prerë,
jam po ajo që isha,
po më harrove ti, unë vdes...
Mejtim

 

 

 

Dardane , moj Bardhoke !

 

Dardane ! Arti i leximit kombëtar ,
flakë e zemër lot në sy dashuri
përvluese në shikm e kopshtit mitik .
Tempull në shpirtin e ndieshëm ,
e ndieshëme si lulet e Atdheut
e testamenteve në lindje të reja
e besimeve të nënave në fe shqiptare !
Butësi artistike , ideale n' vallëzim
e ruajtur me kujdes në shpirtin tim !

 

Ta shkruaj poemën ulur pran fontanës ,
me penën time e mbushur art e poezi !
Ta dua qetësinë e banuar në shpirtin tim ,
shpirt e fotografi, lum e pamje dardane ,
Diell që ngroh' t' imën Bardhoke ,
aromë për adhurim e menduara ime,
prozë e poezi për Ty dardane ,
dardane moj Bardhoke !

 

 

 

O Afroditë e Malësisë sime !

 

O Afroditë e kujtesës , banore e përhrshme e Malësisë !
Engjulleshë n'takimet e mia para dhe pas lindjes së Diellit!
Në zemrën time ke mbirë gjithë dashurinë , o engjullesha ime!
S' mund të ma kopjoj askush shtojzovallën, se vetëm një është !

Në syrin tënd jetë e agoni janë mbjeshtjellur në një magji !
Buzëqeshja jote Eros si valë flamuri n' puhinë e shpirtit tim !
Ndjenja ime merr flakërim dhe shpirtin më ndezë o shpirti im !
Diell edhe Hënë marrin ngjyrën e dashurisë në ne të dy!

Të lutem zemër që m'ep përkdhelje në ngrohtësi e dehje!
Në folenë tonë melodi afsh e dashuri e mëndafshta bukuri!
O e bukura e dheut, ujëvarë e pashterrshme më je ti !
Si polenë e luleve pranverore ndritë e shkëlqen n' bukuri !

O Afroditë ! Lozonjarja ime , gushë e buzë mjalti i vendëlindjes time !
Nuk ka zë as fuqi që ka thirrje aq të fuqishme si unë për TY !
Ti dhe vetëm ti më je dritë e më bënë krenar si Lisi i shtëpisë !
Engjulleshë , dhuruar nga Hyu vetë, për mua o e bukura Afroditë !
Kur Dielli n' Lindje Afro-Dita Hyjëshon Atdheun tim !