Montag, 29. Dezember 2014

Ramadan Mehmeti - Poezi nga "Loja e Ruletit"

 
URA E MASKATARIT

Kosovë i thonë Gjilan
Atë ditë që ndodhi krimi
Biografinë time e lexove
Nën Urën e Maskatarit



1. Ç'U BË URA

Ruaju
Nga Ura e Maskatarit
Kohë e gurtë loton
Nën mua dhe urën

Nata mund të sjellë

Vdekje të tjera moderne
Në trotuare gjaku s'u ter
Heshtja në katror më pikon mua
Shëmtinë mistike e ruan
Edhe për një masakër


Loja vazhdon
Dimri më shpalos
Deri në dhemje


Në koncertin e natës
Harfa gëlltiti përsëri në mua

Maskatarin

Ç'u bë ura


2. INFARKTI I DITËS

Më mësove
Për katastrofën që ndodhi
Në kokën time
Rrotë mulliri
Para se të arrish në Gjilan
Te Ura e Maskatarit


Infarkti i ditës
Përtyp në vete një kancer
Gjilani
Sillet në metaforë


Vdekja luan në rulet
Thehen eshtrat në mes


Prapë e njëjta urë
Ura e Maskatarit

Ura



3. QENTË E SALLHANES

Qentë e Sallhanes
Pas kokës sonë lehin
Lehin në hijen time
Derisa të na hajë terri
Mua apo ata


Qentë e Sallhanes

Qentë e Sallhanes gjurmojnë
Katrorin e Zi nëpër lëkurë
Varrosin hijen time të gjallë
Për drurin në të cilin u vara


Para se të lehin qentë në mua
Në Urën e Maskatarit
Në ditë më drekë
Më gjeni duke u matur
Me hijen që ma lehen


Qentë e Sallhanes



4. NË ÇFARË PIKËPYETJE

Në çfarë pikëpyetje
Në galerinë e mërive
Sillet ruleti i zi
Në çfarë pikëçuditëse


Në mesditë më ndërrojnë
Me një lojë ruleti


Vdekja paralajmërohet
Një mijë vjet më parë
Shpallet në Gjilan
Një mijë vjet më vonë


Zogjtë më rrëmbejnë sërish
Para tempullit të dhembjes sime
Në agoni më sjellin në Gjilan
Numërojnë ditët dhe netët
Për t'i ndërruar
Me Urën e Maskatarit
Të më rrëmbejnë sërish zogjtë


Vallë
Në çfarë pikëpyetje
Më solli ruleti i zi
Në çfarë pikëçuditëse
Ura e Maskatarit




5. TEATËR MISTIK

Teatër mistik
Rrëzë Dobrushës së përgjumur
Urë e Maskatarit
I sjellë aktorët e vet të vdekur
Me kufomën time
Ç'teatër mistik


Skenë publike
Ndërrohen aktorët
I njëjti teatër
Luajnë dhembjen time
Ç'u bë me kufomën time


Teatër mistik
Kufomën time e bart era
Ku mbeti Gjilani
Të më varrosë
Apo të më mbulojë me gjethe
Te
Ura e Maskatarit
Ç'teatër mistik




6. Ç'BËRI GJILANI

Qentë lehin
Ende rreth hijes sime
Që mbeti e vrarë
Te Ura e Maskatarit
T'm'i përkujtojë
Pjesët e vdekura të jetës sime
Që rridhte nën Dobrushë
Derisa historia i hante
Fletët e grisura


Gjaku i përtharë
T'i kthejë të vdekurit
Që ta luajnë edhe njëherë
Ruletin e tyre të marrëzisë
Te Ura e Maskatarit


Ç'bëri Gjilani




7. JETËT QË S'I PATËM

Nën Urën e Maskatarit
Ushtojnë flugat
Natën e ditën na ruan qeni i zi
Të na zë në pahir


Ruajna Zot prej tij

Na hyjnë deri në gjumë
Pas natës së njëmijëenjëtë të numërimit
Tempulli i zi i harrimit


Zhamelat rrotullohen nëpër shpinat tona
Gjurmojnë ruletin e vet


Flugat na përkujtojnë
Jetët që s'i patëm

Por që na i ngatërruan thurimen
Të jetës që e patëm
Veç një metaforë mistike
Udhëtojmë Udhëtojmë Udhëtojmë
Nën Urën e Maskatarit


Vallë
A do t'i mbërrijnë atë që na mbërrin
Te
Ura e Maskatarit




8. KONTOT E ZBRAZËTA

Derisa lojërat vazhdojnë
Në Evropë
M'i numërojnë plagët
Kontot e zbrazëta
Në xhirollogaritë e xhepave të shqyer
Gjakun m'i plotëson formulat
E kontove të zbrazëta


Nga seancat e gjata të heshtjes
Zogjtë bëjnë grevë nate
Kukuvajet janë zgjuar nga gjaku
Që s'ishte tharë ende
Te
Ura e Maskatarit


Plakat thonë
E hëngërshi kokën tuaj


Në çdo amfiteatër
Ende loja ime
Dhe e Gjilanit


Në Evropë teatri mistik
Rrëzë Dobrushës zë në thua
Nga ai dola unë
Hamlet i dytë
Ku më mbeti koka




9. EVROPA PLAKË

Evropa plakë më doli nga nënthoi
M'u mbështoll nën lëkurë


A po sheh
Tha, Bota mund të shpiket me një kupë
Edhe pse Dobrushës i vjen erë gjaku
Evropa plakë e hetoi
Kotësinë e së nesërmes
Para se t'i bien dhëmbët
Nga trishtimi


Në Fushën e Korbit
Gjarpërinjtë bëjnë grevë
Derisa të të piqet durimi
Që i dha emër kësaj dite
Derisa gjeli
Me sqepin e tij
Gjurmon prejardhjen e këndimit herak


E në metaforë
Kali i lazdruar shqelmon botën
Që çel heshtjen
Që të shpiket me një kupë
Evropa plakë s'u rrëzua
Mori plagë vetëm thoi




10. DIELLI NË SOFËR

Dielli do të ulet në sofër
Për ta rifilluar botën
Ashtu siç nuk ishte
Për ta hëngër
Në vend të urisë
Apo do të vendnumëron
Duke u ngatërruar në hijen time


Do të ngrehim piramidë
E nga maja e strumbullarit
Do ta njohim sërish Gjilanin
E ta shpallim kryeqytet të Masakrës


Diellin ta ulim në sofër
Vallë do të na lehin
Prapë Qentë e Sallhanes
Maltusi a do ta ngasë Kalin e Zi
Nëpër këtë kryeqytet të harresës
Kush dëshmon pas vdekjes


Pas tërbimit
Kau i Zi do të lodrojë nëpër Gjilan
Harfa
Do ta zëvendësojë me një lodër
Te
Ura e Maskatarit




11. KORI I MËRZISË

Zogjtë e tëhuajsojnë Gjilanin
Nëpër meridiane të botës marroqe
Korin e mërzisë duke orkestruar
Derisa i zuri gjumi
Pas natës së njëmijëenjëtë


Dita shtatzënë
Polli qenë të zinj
Si t'i pagëzojmë
Para Fushës së Korbit


Dobrusha rrjedh

Kori i mërzisë
Minjtë në ahengje i zëvendësojnë
Oratorët e qetësisë së sëmurë
Që e shpallën Gjilanin
Kryeqytet të mërzisë


Tani më kot sillet ruleti
TV në s'e shikojnë
Urithi e mori gjuhën
Që ia ndaluan perënditë
I plasi mërzia
Derisa zogjtë e tëhuajsuan Gjilanin




12. KOSOVË I THONË GJILAN

Kosovë i thonë Gjilan
Atë ditë që ndodhi krimi
Biografinë time e lexove
Nën Urën e Maskatarit


Xhamia e Madhe
E hëngri xhematin e vet
Te
Ura e Maskatarit


Rrugët u bashkuan në një
Pa t'i thyer eshtrat
Atyre që i hëngri ai mëngjes i zi
Në masakrën e paparë
Atë ditë të zisë
Në qytetin e mërive
Në Gjilan


E në Fushë Korb
Kali i shfrenuar nget e s'ndalet
Për ta zënë hapin e vet
Derisa e vrau vetmia
Në mesditë


Në mesditë
Ndodhi krimi në Gjilan
Dobrusha s'fle
S'e lënë klithmat e atyre që i bartte
Nën Urën e Maskatarit


(Nga libri: LOJA E RULETIT)

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen