Në çastin kur gishtat e lodhjes
m’i mbyllin qepallat
duke më kthyer
në një udhëtare gjumi
unë hyj në rrugicat e heshtura të pyllit
të ëndrrave
të takohem me të shkuarën
me vitet e pafajësisë dhe naivitetit tim
me sekretet intime
që ne atëherë ia rrëfenim hënës
me imazhin tënd
që më ngrinte në qiell
dhe më pëshpëriste
kaq fjalë të panjohura stinësh
për puthjen e parë
që ti ma dhe mbas një peme
në ditën e festës së tokës.
Fëshfërinin kaq ëmbël degët e pemës
dhe unë që drithërohesha
më shume se ajo nga lumturia.
Tre ditë me radhë kam vëzhguar
në pasqyrë buzët
me shpresë se bashkë me to
mund të riktheja edhe njëherë
magjinë e atij çasti.
Tre dite duke i folur lumturisë
që e mbaja ngërthyer në gjoks
me fjalë zogjsh.
Të kujtohet
sa shumë jemi argëtuar
atëherë vetvetja ime
dhe sa herë kemi ndërtuar
me fantazinë tonë një varkë
prej resh si të Piter Panit
për të përshkuar qiejt tanë të ëndërrimit
ani se ato na mbyteshin
gjatë rrugës nga gjylet
e zemërimit të anijes së piratëve.
Ne përsëri buzëqeshnim
dhe ishim kaq të lumtur
dhe a e di psenë?
Ne ishim arratisur nga mosha
duke refuzuar mendimet
mendimet janë thasë me rërë
në balonat e fluturimeve të çdo kujt
dhe ne ishim gatuar për të fluturuar
ky është dhe shkaku
që adresat tona janë si të zogjve
pa adresë.
Në çastin kur gishtat e gjumit
m’i mbyllin sytë
unë nis të hap portat
e ëndrrave të vjetra
dhe udhëtoj me to
gjer kur bien borite e mëngjesit.
Pastaj bëhem përsëri kjo që jam
kjo që njihni ju
prej kaq shekujsh...
ZANA E DHJETORIT
Ujëvara me ujë të kristaltë
e kish çarë mes për mes shkëmbin
me furinë e saj të tejdukshme.
S'kisha menduar ndonjëherë
që uji mund të kish fuqinë e sëpatës.
Kur shkova vetë në shkëmbin e shkronjave
natyrisht që u binda
se unë kam qenë
dhe jam një soditëse e heshtur e natyrës
kështu që di shumë për të
dhe për zanat e saja misterioze
që lahen çdo natë nën ujëvarë.
Këtë muaj ishte radha e Heidit
zanës së dhjetorit
të ma uronte ditën e parë të dimrit.
Unë jam Heidi tha ajo
dhe ti natyrisht
duhet të jesh një vizitore e borës.
Unë nuk fola
vetëm se lëshova
një buzëqeshje të bardhë...
BOTA E LETRAVE
Në ditën e fundit të javës së madhe
udhëtova krejt rastësisht
në botën e panjohur
dhe misterioze të letrave.
Dhe po rastësisht u takova
me ca njerëz të çuditshëm prej letre
nuk ishin të shkurtër
përkundrazi
trupat e tyre ishin të formuar
prej shkronjash
me konfigurime të çuditshme.
Vetëm krahët dhe këmbët prej letre
ishin krijuar prej fragmente përrallash
më shume spikasnin fragmente
të “mbretit lakuriq”
dhe të ushtarit prej plumbi.
Kokat i kishin si të njerëzve të zakonshëm
të njëjtët sy
veshë
gojë
dhe hundë.
Flisnin me një zë të tingullt
të njëjtë si tingujt
e makinave të shkrimit
kur shkruajnë me ngut
lajmet e gazetave të mbrëmjes
“Corriere della sera” për shembull.
Të kristalta rrugët dhe sheshet
edhe pallatet
patjetër
unë zura të flisja
me banorët e atij vendi
dhe fjalët në çast lëshonin
një dritë fosforeshente
duke mbjellë në errësirë
jo vetëm imazhin e tyre
por dhe një realitet të ri.
Pastaj vështrimet e tyre zunë
të lëkundeshin
dhe pashë duke vizatuar papritur
kështjellën e San Angelos
ndërtuar prej ajrit dhe gjenisë
së artistëve të pavdekësisë së kësaj bote.
E ç’ishte Edeni përpara tyre
një përralle e thjeshtë
besoni letrës
tërë çastet që lëviza në këtë botë letre
unë isha dhe s'isha vetvetja.
Më kishte depërtuar dhe mua në trup
magjia fosforeshente e botës së letrave
dhe Bazilika e Shën Pjetrit ishte bërë aq e lehtë
dhe e tejdukshme
sa dhe unë po e mbaja lehtësisht në duar.
Është magjike kjo bota e letrave tona...
PLAKJA E NËNTORIT
Tërë natën frynë erërat e deteve
duke rrëzuar pa reshtur gjethe të verdha
tërë natën rrugicat e kopshtit tim
u puthën me gjethet duke shkëmbyer
fjalë dashurie
dhe lamtumirash.
Tërë natën unë pashë
se si zverdheshin dhe thinjeshin
pareshtur mendimet e mia
aq sa në mëngjes
nuk po arrija më të njihja veten.
Mëngjesi hyri me fytyrë të menduar
duke më kujtuar se në ballin tim
ishte shtuar dhe një rrudhë më tepër.
Eh thash me vete
duke mërmëritur
nëntori dhe unë u plakëm.
Edhe një vjeshtë më shumë...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen