Montag, 13. Januar 2014

Bujar Salihu - Pesë poezi


ËNDRRA PËR ITAKEN

Po të shkruaj për natën e përmbysur nga yjet...
Peisazhin e këputur si degëz ulliri
Edhe ca shenja të harruara që po më rishfaqen
Si në një ëndërr të operuar
Vetëtima e vetmisë po bie si terr i kalbur
Ca trëndofile në një udhë të huaj
Nesër e dua Itaken time, varrin mbi Itakë e dua

 


SHI BIE MBI EMRIN TIM

Të enjtën rrokulliset vdekja, pastaj pushkatohet edhe një poet
Qafës së klithjes ceng lëkurash marimangë e shtatë fytyrës
Varrit të enciklopedisë hedhim krip dhe guralecë, ecim pa rrëshqit
Magjia e kafshimit prap mallkim për portretin e verdhë

Dhelpra dhe dhëmb të palarë, zi si koha dje më kafshojnë
Vegime të fjetura, mashtrim apo ëndërr e huaj
Imazh nga po ai burg, arkivol rudhash, thinjash dhe mërzi
Stoliset nisja jote e vonë, hija e zezë dhe prap je ti

Pezull, çast litari, sy të përshpirtshëm teh vetëtime
Kur e keni parë të thyer qiellin pse jeni ndier mirë
Nuk e di si keni mundur të putheni gojë me gojë
Në darken e të shtatve vishnit lëkura të huaja pa faj

Thatë është në këtë moqalishte harrimi të pistë
Ju shaheni sa herë ju është kujtuar emri juaj
Sipër mbrëmjesh terri nuk di kush rron
Shi bie mbi emrin tim, pastaj shqiptohet një denim…


KËNGA E SHTATË PËR QIELLIN

Nesër mund të më gjesh në vetminë e ngulfatur nga hija
Aty si gjithmonë jam ulur pranë njerëzve të huaj, në përpjekje për të përbirë fluide vreri
Si zakonisht në stinën time mund të fluturoj pa pyetur askënd
Po ti eja sepse edhe nesër nuk do të fluturoj,
Se vetëm edhe nesër pa atdhe jam...

Nesër mund të bëhet vonë, prandaj po nisem sot, sot ti mos eja
Ne vetëm një pikë të huaj, si kërthizë të lidhur ëndrre kemi
Në qoftë udha ime natë, unë vijë me kalin e bardhë,
Hirësi, nesër fillon ringjallja
E nesërmja fillon fiks në ora pesë e dy minuta, kur edhe lind dielli

Sa mirë është të kesh Atdheun tënd, dhe një diell që lind ekzakt
Sa shumë na ka dashur robëria dhe prap të lirë jemi, shpirti yt ndjesë pastë
O Faik Konica...

 


RROTULLIM

Në fundin e parë të rrotullimit tim
Rreth boshtit tënd
isha zog i plagosur lehtë
Në fillimin e rrotullimit të fundit
Me lëvizje somnabule
U bëra autor i vetëplagosjës së rëndë
Në fundin e rrotullimit të fundit
Jashtë gjendjës somnabule
U bëra autor i vetëvrasjës së parë
Tani pas çdo rrotullimi
Fillon një rrotullim i ri
Më shumë se somnabul, më pak se jetë
Më pak se jetë
Mund të (mos) jetë jetë

 


NDODH
 

Po të mos ndodhte
kështu si ndodhi
sigurisht
se do të ndodhte ndryshe

Ndryshe do të ndodhte
sikur të mos ndodhte
kështu si ndodhi

Ndodh të ndodhë kështu apo ashtu

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen