TREVARGËSHA
1.
Kjo rrugë e gjatë
hijet nëpër hije
mëngjesi i përgjumur
2.
Rrufeja i goditi lisat
vishkujt heshtën
e gjethet fluturuan
3.
Heshtja fishkëllen
fjala belbëzon klith
mëkatarët ngrenë dolli
4.
Sa mirë po vallëzon
ky çalamani plak
lisat po dridhen
5.
Kjo kohë e pakohë
me pështyma e poterë
ka rënë në humnerë
NUK ISHTE RASTËSI
Asgjë nuk ishte rastësi
as fjalët as rimat
as ngjyrat as vrimat
Dashuria më e kaltër se deti
më e ngrohtë se dielli
ishte dhe mbeti
Asgjë asgjë nuk ishte rastësi
as fjalët e blerta
as ngjyrat e serta
Mikesha ime
këtë mëngjes
thatësia po e kullot blerimin
VJESHTË NË VARGUN TIM
Shiu më i rrallë
kujtimit tim
po i bien gjethet
Lumi ka etje
burimet të përgjumura
thatësia i tregon dhëmbët
..............................
Vesa u bë brymë
malli mallëngjim
vjeshtë në vargun tim
ANTOLOGJI LIRIE
(Agim Ramadanit)
Kur vdekja vraponte
si e çmendur
dhe i veshte me të zeza
festat dasmat
që përfundonin
para se t`niseshin
ti erdhe
Një pranverë
të vizatuar në zemër kishe
me fjalën vëllazëruar ishe
me këngën poezinë
I doje ngjyrat
luaje me to kënaqeshe
Me të kuqen
atdheun rilinde
Pastaj u fshehe thellë diku
në të lashtën Dardani
si kryepikturë
si krye poezi
Faqeve të lirisë mbete
... antologji
EDHE KËTË VERË
Freskia na iku disi pa e hetuar
fjalët kanë zjarrmi
etja ka etje
Edhe këtë verë
dikush do ta fshijë lamën
EDHE PO TË JESH DIELL
Në këtë acar të acartë
edhe po të jesh diell
t`i ngjesin dhëmbët
Acarohu hëna ime e mjerë
acarohu
sa s`t`ka përbi terri
AS BRYMËN E PARË
Ky hithi iriq apo hiq
nuk i shëroi
as eshtrat e mi të mërdhirë
Çka të pres nga bimët tjera më të buta
siç janë ta zëmë disa lule pa gjemba
që s`e përballojnë as brymën e parë
MALLKIM
Kur u rralluan vranësirat
të krisurit
filluan ta shigjetojnë diellin
Thurnin këngë të lavdisë
kushtuar hajnisë
Koteshin ...
në djepin e fantazisë
Mall malli im mallkim
etje e pashuar dehidrim
PO HUMBJET
Sa shumë lodhje
e përmallime
sa shumë ngrirje
e shkrirje
Po humbjet
po humbjet
nga na erdhën
lumë miku
I ftuam s`i ftuam
i pritëm s`i pritëm
erdhën
u ulën te oxhaku
dhe filluan
t`i këndojnë lavdisë
ËNDRRAT
Na dërgojnë
në hënë
kur s`kemi bukë
për të ngrënë
Pastaj
biem në gjunjë
dhe i lutemi vjeshtës
për pak diell
FRYTET E HUMBJEVE
Më pyet
ku isha
ku mbeta
Po mbeta
duke i numëruar
frytet e humbjeve
duke i zbritur
dëmet e fitoreve
Dhe nuk më ndihmuan
as politika
as pa(t)etika
e as matematika ime
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen