Sinan Kërpaçi: Cikël Poetik

Sinan Kërpaçi

S`U ZHVESHËM SI PËR DET

Dje detin e kishim m`u te këmbët kur bëmë dashuri,
Në të dy këpucët e ndjeva rërën si më futej
Ndërsa lëviznim me rrëshqitje të këmbëve të përbashkëta.

S`u zhveshme si per det, nuk ishte ende i përgatitur
Për të na pritur edhe pse i hoqëm ca tesha të tepërta
Si për të thënë se koha nuk pret për ftesën e tij.

Në këpucë dhe çorape i morrëm ca kokrriza grurë
Nga lëvizja me rrëshqitje e këmbëve të përbashkëta
Te nje pirg me gjerat qe ne e perdorem si subkresë
Dhe si maskim nga sytë kureshtarë të njerëzve
Që përsëri arriti dhe na panë si bëmë dashuri.

Syzet e leximit i zura nën brinjë dhe i krisa dy xhamat,
Ti më shumë në duart e thyera dhe në dy sy dhe pa qelqe:
Lexoni një bibliotekë me libra të bregu ku sinkatuam
E morëm ca kokrriza në këpucë dhe çorape
Që më vonë të shkundëm e të shpohet për të humbur gjurmët.


BUKURI TË HAPURA

Kamarierja në bar "Mateo"
Hap kanatat përballë:
Të futet brenda Dajt.
Më duhet të bëhem vetëm
Me dy bukuri goditëse
Nga i njëjti kat.
Njëra është mal në gjelbërim
Tjetra çel edhe si lule
Që unë projektohen në gji
Malit Dajt
Sidomos kur ajo hap.

Hap kanata.

Të futet dritë, të futet ajër,
Për të futet mal që nga eksjusta,
Te humbas me shikrim
Në dy bukuri të hapura:
Gjelbërim dhe lule në "Mateo".


Bukovski duke qarë

Kam parë Bukovskin duke qarë për një femër
Me shishen e birrës në dorë.
Fatkeqërisht e pa edhe gruaja ime
Që tha se e kishte nga pija,
E pa edhe një tjetër pa lidhje me lotin.

Vetëm unë e pashë si qante Bukovskin!
Zëri i vinte i thellë, i dridhur zëri,
Sikur shembeshin themelet e planetit Tokë.

Dorën e mbante shishja e zbrazur, jo në kokë,
Ti shishja që u zbraz si një zbrazje arme,
Si një kobure që nuk vrau njeri tjetër,
Që bëri vetëvrasje.

Sa pashë Bukovskin duke qarë me dridhje
Për një që s'kishte vdekur
Vendosa për të gjallat e mia mos të qaj më,
Sa pashë duke qarë Poetin
Me pikën e lotit, me atë pikë:

Fjalët i fliste në gjuhë të huaj,
Qari si unë - në shqip.


PËR TË EGËR

Në shtrëngoi mall për mua -
takomë,
Po të mungoi -
harromë
Si më ke harruar:
Shpëto veten, shpëto dhe mua.

Mos e quaj këtë
Si të imponuar nga unë,
Domethënë nga ai
Që s`e ke më për zemër:
Gjyko si për dy gjahtarë
Që kanë dalë për të egër
Me kostume "kamuflazh".



S`KA GJUMË NË HIMALAJA

Njëherë mbi Himalaja unë nuk fjeta gjumë,
Po mos pyesni se kur, se kur.
Mjaftohuni me kaq: qe bukur shume.

Një ruse më thoshte: Sa turbulenca që ka!
Nuk fliste nga jashtë, dhe kisha në krah.
Mjaftohuni me kaq: lartësi të mëdha.
Kalova te majta, sa nuk e preku dora,
Po mos pyesni si ngjante dëborës.

Mjaftohuni me kaq: nuk shikja nga ora.
Ai avion nëpër qiell fluturon e fluturon,
Si me magjinë e saj të gjallë dhe të mahnitshme.

Mjaftohuni me kaq: një rob në Himalaje.
Mos me pyesni mua kete kisha ne krah,
Si më këndon te veshi, ç`aromë më la.

Mjaftohuni me kaq: si ajo me nuk ka.

Njëherë në Xhomolungo unë nuk fjeta gjumë,
Po të tjera sekret mos kërkoni nga unë.

Mjaftohuni me kaq: pagjumësia zgjat shumë.
Më shpërtheu një zë: sa turbulenca që ka!
Më preku te supi, në krah se s`më ra.

Mjaftohuni me kaq: zemra rrahje me dha.
Unë s`ecja në tokë, unë fluturoja në qiell
Njëherë që kaloja i dehur ajo ane.

Mjaftohuni me kaq: qe eseniniane.
Në tokë si makinë nuk di që ta ngas,
Por më avionin tjetër gjuhë flas.

Mjaftohuni me kaq: po po shkoj nga pas.
Mos më pyesni për tokën kur jam në qiell,
Mos me pyesni pse s`fjeta mbi Himalaja.

Mjaftohuni me kaq: nuk ka gjithmone maja.

Nuk e teproj kur ata që m`u ngop syri.
Qe një bionde e pastër, një përbërje floriri.

Mjaftohuni me kaq: nuk di nga më hyri.

Dua ta harroj se ndjej që po vuaj,
Zjarrin me benzinen kerkoj qe te shuaj.

Mjaftohuni me kaq: shtrenjte po po paguaj.

S`kam më ku të kapem, kam shkuar në skaj,
Me nje dore dhe me largoj me tjetrin po e mbaj.

Mjaftohuni me kaq: me mëngë djersët i thaj.
Kam 10 vjet që në mokër kjo ndodhi e bluaj,
10 ditë që hedh në letër, 10 netë që e shuaj.

Mjaftohuni me kaq: sa të vdes do ta vuaj.
Njëherë, njëherë unë kalova atje
Pa këmbë në tokë, me kokë në re.

Mjaftohuni me kaq: mbase ëndërr qe.