Nehat Jahiu - Cikël poetik

MË E MIRË NËNA SE E BIJA

Tërë natën për ty rrija vashë pa gjumë,

të kam dashur me shpirt shumë,

 seç çmendesha për e te bukurit sy,

 u  dashurove tek nëna jote me shume se tek ti.

Kur më binte në mend ajo kënga:

 " Burek, burek,or Usta Murat,

  ty të them , moj çikë nëna

yte i ka më të bukur vetullat e sytë.

 Një burek kushton dyqind lira,

më e mirë e ëma se bija,

 tani vashë kam filluar ty me të harru ,

 tek nëna jote shumë jam dashuru.

 Kur më kujtohet kënga " O Usta Murat".

 Nënën tënde vashë dua ta kem më ngat,

 treqind pare thonin bëjnë tre lira

më i mirë është shumë nëna se e bija...

A TE KUJTOHET DADUSHE?...

 A të kujtohet ,moj Dadushe?

Vjeshta kur u bëre nuse,

veshur me dimia të bardha

 e ëmbël si bakëllava me arra ...

 Mos vallë ndoshta na ke harruar

 Lushi kur të kishte përqafuar,

nuk harrohet Dadush ajo vjeshtë

 kur Lushin e thithëje si bletë ...

 A të kujtohet ajo vjeshtë me shi

 kur Lushi ta hante syrin e zi,

 kur ti thoje të duhemi edhe pak,

se je i lezetshëm si kajmak ...

A të kujtohet, moj Dadushe?

 Kur buzët i kishe ngjy me të kuqe,

 A të kujtohet ajo vjeshtë?

 Kur edhe Lalushi të thithte si bletë…

 E mban mend ti , moj atë natë me shi?

 Kur i thoje Lushit dua të vdes mbi ty,

 eh, Dadushe si s,të kujtohet ajo vjeshtë

 kur Lalushi të thoshte të ha si pjeshkë..

A po të kujtohet tani , moj Dadushe,

 kur ti atëherë na u bëre, moj nuse,

 e di se nuk e harron kurr atë vjeshtë

, kur ia thithëje Lushit buzët si bletë...

VAJ VATANI E MJERË MILETI

 Ku je nis djalë, ku ju tuj shku?

 Ia ke nis shumë me u lazdru,

 herë në livadhe e herë në lëndinë

 me çikat je tue u shtri.

 Shpesh dashnia po të ze në vneshta

 duke i përkëdhel çikat e shkreta,

në prehër të çikave po të vjen gjumi

herë te kroni e herë te lumi.

Eh, mor djalë ti djalë katundi,

 lum nëna që ty të përkundi,

 herë nën dardhë e herë nën pjeshkë,

 çikave dashnin po ua ndez me eshkë.

 Pasha besën çikë nuk jam lazdrue!

Veç me ty po dua me ndejt nën ftue,

 pasha sytë e nanës tande!

Dashnin me ty do e ndezi me dy krande.

KUSH E NISI LUFTËN MBRËMË I PARI ?...

 Kush e nisi luftën mbrëmë te Koria Plakë!

kur tërë mali po digjej tym e flakë,

më thuaj të lutem, moj mike Dadush,

Kush e nisi betejën aty te vreshtat me rrush?

Për besë mbrëmë luftën i pari e ka nis Lushi

i pari për qafe mua mbrëmë më kapi,

ai më puthi në faqe e buzë te hardhija e rrushit

 e unë pastaj u kalla sikur gaca e prushit.

Pse more Lush ti na e nise luftën më i pari?

Aty te Koria e Plakë, aty tek livadhi,

 më thuaj kush ia futi dashurisë i pari flakën

që të rrokulliseni në lëndinë tërë natën?

Unë besa mbrëmë kam qenë shumë i qetë

 tërë natën Dadushi nuk më ka lënë me fjetë,

 dashurinë ma ndizte flakë me një copë eshkë

 deri në mëngjes në prehër më ka rreshkë.

 Tym e flakë u atje dogj te Koria e Plakë mali

nuk pranonin pranonin kush e nisi luftën i pari.

TE LUGU I DHIVE...

 E mban mend, more dajalë i ri?

Kur të fuste ty Dada në gji,

Atje ne lëndinë te Lugu i Dhive

në prehër të saj kur të shtrinte.

Me ujë kroi ajo ti lante sytë

Së bashku hanit pogaçen e ngrytë,

 në prehër Dada të përkundëte

ëmbël gushën ty seç ta puthte.

 E mban mend, mor djalë beqar?

 Për ty Dadën malli sa e kish marr,

 të priste aty te Livadhi i Dalipit

 për ta shuar etjen e shpirtit.

Ti falte Dada dy kokrra qershi

 që i kishte ruajtur vetëm për ty,

 mu aty nën hije të asaj thënës

 ta nxirrte Dada tamlin e nënës.

 A të kujtohet sot Lugu i Dhive?

 Kur ti puthte bebëzat e syve,

 kur të fuste ty, or djalë në gji

 në mes të lëndinës Dada Hajri.

DO JU MBESIN BREKTË...

 Mirëmëngjesi për ty Hardhuc e ti Lalush,

 që përpak nuk ngordhët si qeni në rrush,

aty ku ishin mbledhur kuajt pa tredhë,

aty ku i silleshit rrotull të shkretës pelë.

 Aty ku silleshit tërë natën rreth mullarit

 ku prisnit se mos po i binin në tokë dashit,

eh, more Lalush e ti more Hardhuc aga,

 të egra ju dolën të shkretat ato dardha.

 Rreth e rrotull ju sollët mbrëmë livadhit

ti kapni në dorë kur ti bien në tokë dashit,

 në sy nuk futët gjumë, o të shkretë aspak

 mëngjezi në mes të livadhit ju gjet cullak.

 Eh, more Hardhuc e ti more peziveng Lush,

 sa keq është me ngordhë si qeni në rrush,

 mos ju sjellni kot e kot mullarit,

 se do ju mbesin brektë në derë të pazarit.

TYM E FLAKË...

 Seç është pjekë në vreshta rrushi,

në mbrëmje dalin Dadushi e Lalushi,

 për njëri tjetrin sa i ka marr malli,

 dashurisë ia nisin dikur pasi iftari.

Tym e flakë e çojnë  atja në vreshta,

 duke ngrërë rrush e pjeshka,

rrotullohen nëpër lëndinë,

 aty nën  hije pranë lisit të Dajës Dinë.

 Seç i ka kapluar kjo ëmbla dashuri,

 njëri tjetrit i puthin në ballë e sy,

 Lalushi i thot të kam llokum me arra,

 je më e ëmbël Dadush se bakëllava.

 Eh, more Lalush me ata dy sy si rrush,

 të ha si llokum ty unë Dada Dadush,

 do ta kalli sonte malin e fushën,

do ti ha sonte Lalush sytë dhe gushën.

 Kështu Dadushi dhe Lalushi mbrëmë,

 njëri tjetrin donin për ta ngrërë,

 dashurinë e kallën si fitil llampe,

deri në syfyrë aty deri pas mesnate.

 Seç e kallën dashurinë dytë me eshkë,

mua aty mbi katund në vreshtë,

 kur nuk do e harrojnë këtë natë

kur na u kallën  tërë malin tym e flakë...