 |
| Vasil Tabaku |
SHQIPERIA IME
Zemrën
Mbaj në dorë
Veshur
me puthjet plotë dritë
Dhe qiellin e lart
Ber prej ëndërrave të tua
Shqipëriia ime…
Rend
Përms shpresave të ndezura
Nëpër shpirtin e bukur
dhe rrebel
Ku shpresat
Mbjelle si pemë
Çelin lulet
Dhe zgjasin përqafimet
Nga deget e brishta
Ku unë përherë
Jam ndjerë yti…
Unë biri
dhe bija
Ati
dhe nëna
Unë madhështori
Dhe I fuqishmi...
Unë zëri yt
Thirrja jote
Kënga e bukur e dashurisë
Dhe britma e rrevoltës
Zëri I fiteorës
Gjaku i luftrave
Me diejt
Brenda kraharorit
Dhe brohorimen magjike
Të yjeve…
Shqipëria ime
Fisnikja ime
E mira ime
Dashuria dhe dhimbja ime
Puthja prej zjarri
Malli prej nëne..
Enderra prej fëmije
Dhe perqafimi prej grujeje
Shqipëria ime,
Dheu im shekullor
Guret e thinjur
Rrugët plot jetë
Jetojnë brenda meje
Marrin dritë
dhe forcë
Behen e sotmja
Dhe e nesërmja…
Buzeqesha prej hënë
Dhe krahet e përqafimit
Hapur madhështor
Si një horizont…
Shqipëria ime…
E dua rendjen tënde
Nëpër shekujt e përgjakur
Plaget e tua,
burrat e mdhenjë
njerzor dhe heronjë
jeten e tyre
ta bënë dhuratë
ndërsa shkonin
krahpër krah me vdekjen
të matroheshin me Lirinë…
Shqipëria ime,
Dashuria dhe drita ime
Zemra dhe ëndërra ime
Nder duar,
Kam plaget e qindra viteve
Një gjerdan trimërie
Qëndisur me të kuqe…
Shqipëria ime…
Me flamurin
Bërë
prej buzeqeshjes sonë
Rend nëpër shekuj
Kalorse e lirisë
Përmes qiejve
Mbi rrufetë dhe vetetimat
Mbi të gjithë zjarret e yjeve
Me një diell të madh
Mbi supet e brishte…
Se une pa ty
Shqipëria ime
Nuk jam ky që jam
Se ne pa ty
Shqipëria jonë
Nuk mund të jemi
kurrë shqiptarë …
Se ne me ty
Shqipëria ime
Përjetësisht
Fitojmë mbi shekuj
Dhe njëqindvjeçarë…
SHQIPËRI NËNË PERËNDISH
Shi dhe përsëri shi
Qiejt
Derdhen
Mbi ty SHQIPËRI
e përmbytur,
e braktisur,
e lënë në mëshirë
në vetmi
me dhimbjen tënde prej nëne,
për bijtë që vuajnë…
Rënkonë,Shqipëria ime
dhëmb dhe hesht,
Hesht Shqipëri
përpar trishtimit
nën pikat e ftohta të shiut
dhe shëndrrohesh e tëra
në një britmë ...
Ta dëgjoj rënkimin Nënë
ndjej drithërimat e tua prej gruaje
me duart e rreshkura
zgjatur pa shpresë
drejt qiejëve
bijtë e tu moj NËNË
janë endur rrugëve të Botës
si një dhimbje që derdhet
e lumëshme
me dallgë trishtimi…
ta dëgjoj zërin
drithërimat e tua
kapur nëpër retë e përlotura
ku qiejt
humbasin shpresën
nën dritën e klithmave
Të ndjej Shqipëri
Brenda meje
Si një det gjaku dhe zjarri
Jam yti
Edhe I vdekur
Biri yt
Rrugëvë tragjike të mërgimit
Ku drama jonë
Nuk paska asnjëherë fund…
Jam yti Shqipëri…
Je imja moj NËNË PERËNDISH.
KOSOVË
Dashurisht Kosovë
Të bie në gjunjë
Prej dhimbjeve të thella
Sepse…kam parë
si përgjakeshin
trendafilat e tu
dhe qiejtë
mbusheshin
me petale të kuqe
jetët e bijëve të tu
derdheshin si uji
në zemrën e LIRISË
nënat që puthnin dhimbjen
vajzat e pamartuara
me puthjen të mbetur peng
mbi buzët e virgjëra
ku vdekja derdhte pakursim
ngjyrën e zezë…
sa shumë dhimbje
sa shumë dashuri
të mbetura pezull
mbi pragje ëndërrash…
Sa shumë KOSOVË,
ah sa shumë…
Ndaj askush të mos guxoj
Të luaj me lirinë
Me dhimbjen tënde
Të bërë bjeshkë
e lart gjer në qiell
Unë dua të shoh në duart e tua
Monumentin e dashurisë
Zjarrin e dridhshëm të puthjeve
Mbi Prizëren,
Pejë, Gajkovë dhe Prishtinë
Ndaj të them KOSOVA ime dashurisht
Je zemra ime e dashurisë…
KOSOVA IME
Është ngjyra
e gjakut shqiptar,
KOSOVA,
Klithma jonë e lirisë
Dhe njgyrat
e ëndërrës së madhe….
KOSOVA nuk preket
KOSOVA
është toka e shënjtë
Ku liria e vërtetë ka ndërtuar
Qytetet e magjishëm të gurit
Me malet
Prej shpirti tonë të dlirë
Nën retë e vuajtjeve tronditëse
Ku tragjeditë
Rendin
Mbi shpinën
e murrëtyer të rrufeve
Nuk preket KOSOVA
Ndryshe
Përvëlohesh
Prej flakës së shenjtë
të zemrimit tonë
Dhe DASHURISË së pamat
Asaj DASHURIE madhështore
Që përmes jetëve tona
Rilind shpresën dhe dritën
Mes horizonteve pa kufij
KOSËOVA është SHQIPËRI.
Është fjala ime e pathënë
Dhe betimi I kombit të shenjtë
Ndërtuar
mbi bjeshkët e betimit shqiptar
KOSOVA
Dashuria jonë prej kënge dhe drite
Prej puthjeje dhe përqafimi hyjnor,
Një uragan shprese dhe dashurie
Mbi krahët e shqiponjës që nuk ndalet…
KOSOVA
Dashuria ime e pajetuar
Dhimbja ime prej ajri dhe qielli
Zjarri I një malli që digjet
Mbi Botën e trazuar
KOSOVA
Puthja ime prej gjaku
Dhe përqafimi im prej mali
Mbi supet I mi
Pikojnë lotët e tu
prej ZONJE madhështore
Nëpër eterin e kesaj dite pa emër…
KOSOVË
Lokja ime e mirë,
e urtë dhe fisnike
Jam yti
Ashtu si dielli
zgjohet në gjirin e qiellit…
Jam yti
Dhe përjetë të jetëve
Do të jem yti KOSOVË…
ASKUSH TË MOS GUXOJ TË TË PREK KOSOVË
Dashurisht Kosovë
Të bie në gjunjë
Prej dhimbjeve të thella
Sepse…kam parë
si përgjakeshin
trendafilat e tu
dhe qiejtë
mbusheshin
me petale të kuqe
jetët e bijëve të tu
derdheshin si uji
në zemrën e LIRISË
nënat që puthnin dhimbjen
vajzat e pamartuara
me puthjen të mbetur peng
mbi buzët e virgjëra
ku vdekja derdhte pakursim
ngjyrën e zezë…
sa shumë dhimbje
sa shumë dashuri
të mbetura pezull
mbi pragje ëndërrash…
Sa shumë KOSOVË,
ah sa shumë…
Ndaj askush të mos guxoj
Të luaj me lirinë
Me dhimbjen tënde
Të bërë bjeshkë
e lart gjer në qiell
Unë dua të shoh në duart e tua
Monumentin e dashurisë
Zjarrin e dridhshëm të puthjeve
Mbi Prizëren,
Pejë, Gajkovë dhe Prishtinë
Ndaj të them KOSOVA ime dashurisht
Je zemra ime e dashurisë…
ÇAMËRIA
Ti je tek unë
Je Brenda meje
Je dashuria
dhe shpresa ime
Je toka
dhe qielli I bekuar Çamëri
Je emir im I kryqezuar
Mbi ballin e shekullit të ri
Dhimbja e madhe prej dielli
Psherëtime e përgjakur
Zëri I prangosur
Dhe heshtja
madhështore e triumfit
Mbi zgjimin e ujit,
reve, shiut dhe rrufeve…
Të kam pritur Çamëri
Në rrugën e gjat
të mundimeve
Me Hënën e bukur
të mbrëmjes
Me puthjen e purpurt
të agimit
Por ti
Çamëria ime martire
Je ende peng I dhimbjes
Ndërsa buzëqeshjen
Hedh mbi tokën e fyer
Si një dritë endërrash…
Mbuluar
Me pelerinën e kësaj drite
Jeta rilindi
Dashuritë
Shpërthyen
Një kopesht madheshtor
Puthjesh dhe përqafimesh
Mbi tiraninë e vdekjes…
Çamëri
Dashuridhimbja ime madhështore
Kajrafili I përgjakur
Rritur
mbi kraharorin e Shqipërisë
Por gjersa LIRIA
Të jetë dashuria jote Çamëri
Shpirti im
Nuk është ende shpirt
Zemra ime
Nuk është ende zemër
Kenga ime
Nuk është ende këngë
Zeri im
Nuk është ende zë
Fjala ime
Nuk është ende fjalë
Puthja ime
Nuk është ende puthje
Dashuria ime
Nuk është ende dashuri
Por zemrimi im I permbajtur
Zjarre të mdhenjë ka ndezur
Ka përflakur qijet
Detet ka shëndruar në thirrje
Dallgët
ka kthyer në zëra të fuqishëm
Horizontet
Tashmë janë zgjuar
Bota ka ndalur rrotullimin
Dhe dëgjon zërin tënd Çamëria ime
SHQIPTARISHT
Fjala ime
Është zëri I vendit tim
Shqip shqiptarisht
Me tingull të ëmbël njerzor
Me frymë Lirie dhe shprese…
Jam shqiptar
Lindur nga dielli,
Nga malet
dhe qiejt
E vendit tim
Jam njeriu që flas shqip
Shqip janë këngët e mia
Qaj dhe qesh shqip
Shqiptarisht
Ndërtoj jetën dhe ëndërrën
Dashuroj shqiptarisht
Dhe shqiptarisht vdes
Ashtu
sic dinë të vdesin shqiptarët
Burrërisht…
Jam ëndërra e përgjakur e Kosovës
Dhë zëmra e plagosur e Camërisë
Jam shqiptari I Maqedonisë
Dhe djali tufan I Kalabrisë
Jam shqipëtar shqiptarisht…
Më jepni pakë dritë
Pakë shpresë
dhe gjithë dashuritë
Të ringrihem fuqishëm
Dhe të jetoj shqiptarisht
Përmes puthjes sime
Të cel trendafilat e mirësisë
Bukuritë e fshehta të lirisë…
Do të rrëmbej flakën e qiejve
Do të përqafoj horizontet
Dhe të bekoj
tokën e shenjtë të SHQIPËRISË…
TIRANA
Oqean drite,
Zëra
Gjithë dashuri
Dhe shprese
Të ftojnë
Në bulevardin e madh
Mespërmes
Sheshit “Skënderbej”
Tirana
Një univers dashurie
Me ënderra të bukura
Një zgjim shpresash
Mbi rrugët prej qielli…
Tirana
Vajzë capkëne
Me bicikletë
Veshur me buzëqeshje
Të ofron një puthje…
Flokët e saj
Jane mimozat bjonde
Ngatrruar
Nëpër gishta djemësh…
Tirana
Magjistarja e heshtjes
Perëndeshë
E muzgjeve
Dhe pshëretimave të fshehta,
Me Hënën
Si dajre e dridhëshme
Dhe stuhi vallesh
Nëpër kalldremin e yjeve.
Tirana
Me zenka politikanësh
Vetura luksoze
Dhe lypsa
Në skaj…
Tirana
E Dajtit të thinjur
Dhe pranverës marramëndëse
Lozanjare
Mahnitëse
Tirana
E monumenteve
ABC-në e historisë shfleton
Dhe madhështine e së sotmes
Tirana ime
Mikja ime prej drite
Shpirti im prej qiejesh
Me duart e blireve të gjelbër
Dhe buzët
E dhimbjes së ëmbël
Dhimbjes
Dritës
Heshtjes
Zhurmës
Dashurisë
Shpresës
Tirana ime
Zemra ime prej tingulli
Dashuria ime
Prej ajri
Prej gjinjësh mahnitës
Perqafime horizontesh
Dhe puthjesh
Të shpërnadara
Nëpër pemët e celura…
Tiranë
E munguara ime e madhe
Fryma ime
Dhe loti im
Malli që kurr nuk shuhet
Zjarri që më djeg së brendëshmi
Dhe më benë të rilind…
PRISHTINA
Kosovës së shtrenjtë dhe martire
Një tokë
E berë prej shpirtit tim
Prej dhimbjes
dhe krenarisë
Prej dritës
dhe zjarrit të zemrës sonë…
Prishtinë.
Emri I identitetit tim shqiptar
Fjala e dashurisë sime të madhe
Dhe puthja prej qielli
Ku përqafohen horizontet…
Kam rënë
në gjunjë para teje
Qytet I lirisë.
Nëpër gurët e rrugës
Lëmoj hapat e heronjëve
Jeta e tyre
Është shëndruar
në buzëqeshen tënde
Në mallin tënd,
Në përqafimputhjen
Dhe
lotëdritëzimin tnd Prishtinë…
Jam dashuria jote
Jam zeri yt prej pike loti
Dhe grimca lumturie pa kufij
Jam zambaku I celur
në kraharorin tënd
Prishtinë,
Frymemarrja jote
Mbush qiejt
I jepë jetë
gjithë bijeve të KOSOVËS
Nëpër krahët e plagosur
të rruzullit
Ata si zogjtë
Presin tu forcohen krahët
Për të rendur
në një fluturim pakthim
Drejt teje Prishtinë…
Epokat
Shfletojnë horizontet
Si fletë të historisë
Përms gjëmimeve të viteve
Gishtat e mi të drojtur
Shkruajnë kryeemrin e paqes
Prishtinë…
VLORA
Një frymëmarrje e kaltër,
këngë pulbardhash
mbi qiejtë e lartë
VLORA e isos magjike
dhe zërin e këngës Labërishte…
Kënga Labe,
zemra e vërtetë e VLORËS,
dashuria e saj,
malli,
brenga,
tirishtimi
dhe gëzimi…
VLORA,
kjo vjazë lozanjare mbi valë,
e dashuruar
nga të gjithë…
VLORA,
një klithmë gëzimi
një psherëtimë e gjatë …
E dua VLORËN,
pjesë e identitetit tim,
E dua VLORËN
pjesë e shpirti dhe ëndërrës,
dashurisë sime të madhe…
VLORA,
në thellësi të zemrës
mbanë fëmijërinë time
naïve e të bukur,
mbanë dashurinë time të parë,
shtojzavallen magjike mbi dallgë
dhe zhgënjimet e para….
Poezitë e pafajshme,
Puthjen e parë
mbi buzët e kuqe të zambakut…
VLORA
kjo magji që na shtang
dhe na bënë të ëndërrojmë
Ky qytet
me frymëmarrje njerzore,
me zërat kumbues të maleve
dhe vetëtimat
si brerore të zjarrta…
Vlora
dashuria ime
dhe malli im i pashuar…
E dua VLORËN …
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen