 |
| Sevdail Hyseni |
KOKA VEZORE
Mbi kokë të Vuçiqit
Dikush hedh një vezë
Ngrihet Vetëvendosja,
S’janë t’miat për besë !
Vezët i kem’ zier
Për Pashkë e Bajram,
Të lozësh me vezë
A nuk është haram ?!
Të kesh sot vezë
Do të jesh me fat,
Jo veç në protesta
Por edhe n’krevat !
Mendohet Vuçiqi
Shikon me çudi,
Sheh te Vetëvendosja
Një tjetër dredhi !
E kujton Sanxhakun
Deri në Luginë,
I thërret me radhë
Putin dhe Vulin…
Tani që i gjetëm
Vezët me gjithë pulë,
S’e kemi vështirë
Kush-kujt me ia ngul !
Nuk i dihet garës
Me këto marifete,
Kunjin më të gjatë
Le ta mbajnë për vete !
KOKA PA TRU…!
Nga vdekja e Sllobës
Kaluan shumë vjet,
E mister i mortjes
Ngjalli një sekret !
U mbushën gazetat
Me plot me befasi,
Truri i “Kasapit”
Iku në Rusi..!
Na këshillon Holanda
Mos kini merak,
Ata që kanë tru
S’i kemi në Hagë !
Po, mbetja mortore
Nën hije te Bliri,
Nuk ndjehet rehat
- Dreqi as i biri !
Qarkullojnë të thënat
Deri në skandal,
Slloba nuk ka vdekur
Na qenka i gjallë !
Kërkon t’i ketë pranë
Shokët kriminelë,
Ashtu si Mlladiqin
Karaxhiq e Sheshel !
Kështu e ka kjo botë
Shpeshherë acarohet,
- Kush fle me qen,
Me pleshta zgjohet ?!
VUÇIQI NË BUJANOC
Kur erdhi Vuçe në Bujanoc,
Desh i ngeli në fyt një koc..!
Me të kaluar nëpër Levosojë,
Nuk e foli një fjalë me gojë !
Mendon, nga t’ia filloj fushatës:
Këndej, apo matanë autostradës ?!
Të hamendësohej s’e shihte të udhës,
E ardhmja e Serbisë, matanë hekurudhës.
Struket ngadalë me shumë kusuritje,
Nuk sheh shtëpi, që s’është në shitje !
Mosni vëllezër serbë, lutet presidenti,
Qëndroni këtu, mos ikni nga vendi !
Kjo është vatra Juaj, çështje më intime,
E hapim kuletën për shumë investime.
Tek fliste Vuçiqi ndër serbët lokalë,
Shkëlqente premtimi sall elektoral.
Korrigjim kufiri - do të ketë garant,
I gjithë Bujanoci gjendet në ankand !
KUVENDI I GRAVE
I rrëshqet buza në gaz
Sytë e zezë mbush’ maraz
Kur e pyetën përse qesh
Me gjithë zemër çuar peshë
- Tha se burrin s’e ka burrë
As në ëndërr s’e sheh kurrë
Mirëpo, hallin ku e ke
I thotë Sala nuses s’re
Thua se burrin s’e ke burrë
As në ëndërr s’e sheh kurrë
Po a di Ti moj fisnike
Një fjalë t’urtë aq simpatike
Pse në popull thuhet pra
- Burri është për shtatë gra
E ti ngrihesh kritikon
Gjuhën brisk e praktikon
Rri ulur e s’punon fare
Burri yt moj burrë me halle
E ndan rrogën me mijë grima
Si t’i mbushë gjithë ato vrima
Me ngadalë tha zonja Hyrë
Merrni gjërat me të mirë
Duhet t’jeni shumë krenare
Sekëlldi t’mos keni fare
Vërtet burrin s’e ke n’shtëpi
Po t’punon në Gjermani
Zërin ngriti vithetrasha
Tha ku rafsha mos u vrafsha
Pse t’mërzitem për hiçgjë
Unë për shembull nuk e zë
Aspak burrë atë njeri
Që pa lidhje rri n’shtëpi
Burri është mik n’shtëpi
Pse mungon s’është çudi
Kasavetet zonja Suza
Si purtekë i dridhet buza
Mall e kam burrin në shtrat
Por kam shtëpi në katër kat
Flet me naze zonja Beti
S’e le t’ftohet muhabeti
Qiraxhinjtë t’mos ishin fare
Na zënë hallet për idare
Kukuriset zonja Sime
E kam burrin në studime
Dhe të shkretit tim burrë
Libër n’dorë s’i shoh kurrë
Flet ndër buzë zonja Maja
E dalldisur nga sefaja
S’di mosha është në pyetje
Apo kriza është në rritje
I ngarkuar gjithë me punë
Kurse unë s’mërzitem shumë
Sa për qejfe e argëtime
Del diçka dhe n’lagjen time
Burri im bën politikë
E dredh zërin zonja Mrikë
Gjithë shoqëria i rri rrotull
Ditë e natë punon për popull
Nuk ka kohë moj zonja Zizë
T’i kryejë punët e shtëpisë
E di mirë për çfarë detyra
Kemi nevojë zonja Lyra
Burrit tim shef i thonë
Nis bisedën si gjithmonë
Zonja Tule rrumbullake
Me një pamje qesharake
Por n’shtëpi nuk është çudi
Unë jam shef e jo Ai
I vazhdojnë llafet gratë
Deri vonë në mesnatë
Për ta nxjerrë pyetjen n’shesh
Me tamam siç thuhet shpesh
Pse edhe gratë e thonë pra
Burri është për shtatë gra!
Qesh e shkundet një buzellkë
I shtrin krahët si lejlek
Burrit kurrë s’ja bëjë hallall
Gruaja është për një mëhallë !!!
BRUKSELIADA
Pas kaq vitesh në Bruksel
Shkon Lugina me “bedel”
Ngase vet nuk qe në rend
Për t’u qasur përnjëmend
Në tryezën brukseliane
Me aq shumë opsione
Ky i fundit për korrigjim
Të kufijve pa kuptim
S’zgjidhet kriza jug – veri
As problemet Kosovë – Serbi
Pa Luginën u mor vesh
Dialogu shkon për lesh
O Hashim o President
Me shqiptarët s’e ke lehtë
Aq më pak me te tjerë
Që u ka marrë koka erë
Rrotullohen nëpër stile
Çdo veprim e kanë me hile
Kur Lugina është për festë
Dalin zëra për protestë
E për zgjedhje aq më shumë
Pse dhe jo Referendum
Nga Muçi Baba në Llukar
S’ka me mbet asnjë shqiptar
Pa u bashkuar n’emër t’Zotit
Si në kohë të Kastriotit
Me të mirat e kësaj ane
E Kosovën Evropiane
Dhe Luginën “tata-mata”
Të na rroj Brukseliada
LUGINA NË BERLIN..!
Për Samitin në Berlin,
Pyesin shqipet për Luginë:
A do t’gjendet në Kuvend,
Sipas rendit me agjendë ?!
Rendi i ditës, nuk çon peshë,
Po ngatërrohet lëmshi shpesh,
Nuk i gjendet fija për fare,
Bëhen burrat për pesë pare !
Keni parë dialog me bisht,
Që me t’ngulur qëllimisht ?!
T’i çon gjërat n’pambarim,
As bashkim, as korrigjim !
Pse gjermani pati “bllombë”,
Kur u bë bashkë si Komb ?!
Theu murin copë më copë,
Duke hyrë në Evropë!
E ne shqipet e Ballkanit,
Me atë zjarrin e vullkanit,
Marrim turr për atë pazarin….
E pa “hop” kërcejmë gardhin !
Pastaj, ngulemi me pa hir,
Duke thënë e kemi mirë!
Si ta kemi kur për besë
Jemi bërë pikë e pesë ?!
Disa lypim bashkim kombëtar,
E disa asgjë për farë...,
Bëhemi copë për pushtet.
E harrojmë se s’kemi shtet !
Si të bëhemi shtet Unik,
Pa koncept në politikë.
E t’mos flasim për Luginë,
Që ka ikur në Berlin !
Sa nga dhuna, sa nga puna,
Sa nga vendi me spiuna,
Që për hir të Babës Mbret,
U pëlqen Lugina shkret !
Ç’U KALL MALI..!
Nga Lugina e deri n’kufi,
U dogj pylli shkrumb e hi !
Thotë njeriu me shqetësim,
Ky s’na qenka korrigjim ?!
As nga minat me rrezik,
As nga zjarret me taktikë!
Çfarë bashkimi o shqiptarë,
Me t’shku’ pylli me hektarë !
Ta kthesh malin në lëndinë,
Mos t’bashkohesh me Luginë !
Pse atëherë të digjet mali ?
T’shkoj për lesh dhe ideali !
Nga urtia një gjë dihet:
-Shpija digjet, plaka krihet !
PËRTEJ KUFIJVE
Nga Morava tej Vardarit
Shpërthen zëri i shqiptarit
Në Luginë kemi shtëpinë
Deri n’ Nish edhe tapinë
Kemi besë, bukë e kripë
Edhe malet flasin shqip
Kemi Plisin – Letërnjofim
Krenarinë e kombit tim
Mijëra vjet në këto anë
Kanë jetuar t’parët tanë
Me disa regjime shtetërore
Duke ndarë tokat Arbërore
Deri sot në këtë botë
Nuk na shembën me të fortë
E në paqe edhe më hiq
Me të dashur e me miq
Vjen një ditë Lugina flet
Si dikur me dinjitet
N’ Referendumin për bashkim
Drejt kufijve me korrigjim
Drejt kufijve natyralë
Jo siç janë artificialë
Me vija të kuqe e të zeza
Që na ndoqën nëpër breza
DASMA PA NUSE
Çështja e Luginës...
Çmallet për çudi,
Nëpër kafet tona
Me meze e raki!
Shpërthejnë opsionet
Me nga një premtim,
Të urta të brishta
Siç thotë në vazhdim…
Fjalë e urtë devollçe:
- Si të bëjmë e si të themi,
Bir, o Muço kokë - demi,
Dasmë bëjmë e nuse s’kemi !
LUGINA E REFERENDUMIT
Kur u mbajt për bashkim Referendumi,
Luginën Dardane, thanë e mori lumi..!
Po që nuk e mori, me rrënjët e thella,
Nga se Ariu, s’nxirret dot nga shpella !
Brez pas brezi ruajti gjuhë edhe zakone,
Duke u përplasur, në shumë opsione…
Madje nxori n’treg, emrin e kësaj treve,
Nga Kosovë Lindore, në Luginë Presheve !
Kosova Lindore, nuk matet n’peshore,
As më pak nuk është, sikur zorra qorre,
Njerëzit e kufirit kanë thënë me të drejtë,
Janë si rrathë lakrori, që s’përtypen lehtë !
Le ta dijë Brukseli deri në Serbi,
Edhe ne n’Luginë, jemi kuq e zi.
Kuq e kemi gjakun e zi situatën,
Që kur na ndanë, si dita me natën !
Lugina e Preshevës, shtyhet në agjenda...
Ajo është vullkani, që zien nga brenda !
Nga flakët e saj ndizet gjithë Ballkani,
Për një plesht të vogël a digjet jorgani ?!
(Me rastin e 27 vjetorit të Referendumit të shqiptarëve të Luginës së Preshevës për bashkëngjitje Kosovës, pjesë e pandashme e së cilës ka qenë, gjithmonë, gjatë historisë)
VDEKJA E AKADEMIKUT
Kur u nda nga jeta, Akademik Idriz Ajeti,
Nga dhembjet me lot, ka qarë Alfabeti..!
Të gjithë germat shqipe, me tinguj mortorë,
E nisën në amshim, "Rrapin Shekullor"!
Pa qarë s’mbet, vendlindja prej Medvegje,
Që ka mbet e ndarë me gardh e me megje !
Këto ndarje u panë, në të pame e n’varrim,
Me një grusht njerëzish, mbushur pikëllim !
Kjo shoqëria jonë, me shumë “detyrime”,
Po si nuk e gjeti, një vend për ngushëllime ?!
Gabimet me thasë, i kemi n’praktikë,
A s’na ngeli Noli, me varr n’Amerikë ?!
POETI I SPICËS
( Sevdail Hysenit)
Në këndin e spicës
Krijuar këto ditë
Poet Sevdaili
Shumëkend e shpotitë
Ca spica ca kungja
Shumë mirë di me i gdhend
Për ca "burra të mirë"
N'këtë vend që mbajnë rend
Rendin e mbajnë mirë
Janë për çdo lavdatë
Spica t'"shkurta" u duhen
E jo shumë të gjatë
Kungjat i meritojnë
Dhe ca burra tjerë
Ngado që të shkojnë
Puna u lëshon "erë"
Spicat edhe kungjat
Kur s'bashku veprojnë
Asgjë nuk lënë mangut
Gjithçka rregullojnë
Spicat Sevdaili
Ua gjuan n'kurriz
Nuk "therrin" aq shumë
Se janë therrë murriz !
10.02.2019
PUSHTETI “ALTERNATIV”
Mik i dashur more vëlla
S’kapet zogu për hava
Dëgjo vëllaçkon ç’ka po t’thotë
Në Preshevë nuk thuhet kot
S’qeveriset vendi mbarë
Me debillë e kllosharë
Po qe do o mik i mirë
Ka hy sherri në çdo birë
Nuk mendon pushteti ndryshe
Veç në pare e “gjymbyshe”
Sa për art dhe informim
S’i ha palla asnjë grimë
Por një ditë pak nga pak
Ka m’i hy lepuri n’bark
Me qetësi e dashuri
Do të shkoj në Gjermani
Se Kuvendi pa shumicë
Shkon e ngulet mu në Spicë...
GRUSHTAT NË KUVEND
N’Kuvendin preshevar
Ndodhi një incident
U rrahën këshilltarët
Për një grusht pushtet
Ky konflikt banal
Erdhi pas fjalimit
Në Natën e Bajramit
Në Festën e Flijimit
Askujt nga Foltorja
Nuk i ra në mend
Ta kursej fjalorin
Nga sharjet n’Kuvend
Në vend që debatin
Ta vejnë në binar
Ata i ndërrojnë grushtat
Si t’ishin në pazar
Luftojnë për kolltuk
E pushtet fiktiv
Duke promovuar
Ndryshim alternativ
Shih nga ana tjetër
Vendi është në krizë
Po na vijnë kufijtë
Në prag të shtëpisë
N’vend të fushatës
Për Këshill Nacional
Ata kacafyten
Zhyten në skandal
E shefat e tyre
Që nesër n’mëngjes
I nisin urimet
Gjithë me interes
Gëzuar qoftë Bajrami
Me t’mira pa fund
Ndonëse rehatinë
S’e kemi askund
MADE IN LUGINA
Në jug të Serbisë
Shpaloset Krahina,
Që e quan veten
Made in Lugina !
Lugina e Preshevës
Shtrihet ne tre shtete,
Trekëndëshi magjik
Që lidh kontinente...
Po rastis njeriu
Të vijë në Luginë,
Mendon se ka hy
Diku n'Palestinë !
Nuk të kap syri
Gjësendi për farë,
Nga të gjitha anët
Policë e xhandarë !
Me kufij shtetërorë
Edhe me dogana,
Që bëhen kalimet
Në disa kolona !
Nuk e ha meraku
Njeriun e Luginës.
E fiton “idaren”
Në kokërr të shpinës !
I ka falë natyra
Të mirat varg e vi,
Edhe me dy nëna
Kosovë e Shqipëri !
Dy nënat dhe njerka
Tamam pite e pulë,
Ashtu si dikur
Qengji në fabulë !
PIKTORI DHE DOKTORI
Kuvendi shqiptar
Çmendet o mik,
Seancat plenare
Kthehen në cirk!
Tronditet Shqipëria
Aferë e skandale,
Me fjalë të pista
E shprehje banale !
Ku mbeti Etika
Kodi e Zakoni,
Në ç’nivel ka rënë
Medet, Institucioni ?!
Kapen në të shara
Piktori dhe Doktori,
Nga shprehjet bizare
Lumi seç na mori !
Llafet nuk kursehen
Nga fjalët me bishta,
Na shkoi me nder
F’tyra për dy gishta !
Kundërmon Kuvendi
Një erë me t’palara,
Njollosen shqiptarët
Fisi edhe fara !
Skuqet Parlamenti
Në sytë e publikut,
Sharjet a nuk janë
-Arma e të ligut ?!
NË PRITJE TË QEVERISË
Po e presim Qeverinë,
Të na vijë me të renë,
Ç’e do kur zvarriten
Punët si me tren..!
Si me tren klasik,
Që s’i dihet destinacioni,
E me disa parti
Pa lidhje koalicioni !
Pa një hap konkret
Deri në pambarim,
E me qindra vota
Që lypin numërim…
Ashtu zgjatet puna
Si një shkop magjik,
Për t’i sjell proceset
Me nder në rrezik !
Festat e nëntorit
Po vijnë me ngadalë,
E ne jemi zhytur
N’ vakum institucional !
Nga ky marifet
Askush nuk e di,
A kemi dhurata
Për Vitin e Ri ?!
Me këto dukuri
Të llojit njerëzor,
Struket Qeveria
Në gjumin dimëror !
KALI PA TAGJI
Ngarendi fukarai
Te Beu për ndihma,
- Ma jep një teneqe grurë
Se më doli fryma !
Beu fërkoi mjekrën
-Ti paske vdekur, o fatzi,
Pse po ma len kalin
Një ditë pa tagji ?!
ANGARIA
Pashai gomarët e fshatit
I mblodhi për angari,
Me të nuhatur Nastradini
Ikë dhe fshihet në shtëpi !
Mirë i thotë e shoqja
Ç’ke kështu, ti s’je gomar ?!
Derisa ta marrë vesh Pashai
Më del djersa mbi samar !
MUSHKA ME ZOG
Pashai Nastradinin
E zë mik shtëpie,
I jep një mushkë
Në shenjë dashurie !
Pas tri vjetëve
T'i kthehej tok,
Sipas porosisë
Mushka me zog !
Njerëzit i thanë
Nastradinit prore:
Po ku pjell mushka
A je çmendur fare ?!
Tri vjet janë shumë
Të dashur miq,
Për këtë marifet
Nuk mërzitem hiç !
Për gjatë kësaj kohe
O ngordh veshgjati,
E na merr të keqen,
O Pashain e zë taksirati !
LIDHJA SHEKULLORE
Turqia na ka sunduar
Pesëqind vjet me shpatë,
E tani po na “ushqen”
Me filma për çdo natë !
Nëpër ekrane televizive
Buçet kënga mesdhetare,
Në çdo cep të katundit
Ngre Xhamia me minare !
Kur e pyetën Erdoganin:
Pse në kulturë investime ?
-Tha na duhen shqiptarët,
Për “lutje” dhe “dëfrime” !
VJESHTA POLITIKE
Me frytet bashkë
Bien dhe gjethet,
Partitë në fushatë
Kaplohen nga ethet !
Kapen nga droja
E quajtur “Disfatë”
Duke mos kursyer
Mundin dhe paratë !
Disa do t’i humbin
Të gjitha me radhë,
Veç ata të mësuarit
Që rrinë nën dardhë !
Pastaj do të ulen
Edhe pak në peshë,
Me zërin e ngjirur
E veshët në lesh !
Flasin statistikat
Me gjuhën faktike,
Ka hy në sezon
Vjeshta politike...
Nuk është me rrezik
Aspak për shëndet,
Sillet ky “virus”
Në çdo katër vjet !
Prapë vjen retorika
Premtimet e buta:
“Si kopshti me lule,
Që nuk na jep fruta !”
ERDHI DITA..!
“Erdhi dita”, s’ka me pritë,
Nuk jetohet në Opozitë !
Kjo parullë me krekosje,
Zuri vend n’Vetëvendosje !
Është e bindur kjo parti,
Se do t’ngjitet në Qeveri !
E pret Ditën me gëzim,
Në fitore me çdo çmim !
Seç ngrihet në avantazhe,
E lazdrohet me sondazhe !
“Erdhi dita” mos “Beso.”
Nuk është Vota dosido... !
Pa përvojë në pazare,
Vetëvendosja dështon fare !
Do të mbetet e Zezë Ditë,
Si dikur në Opozitë !
Për t’vazhduar me këto mend,
T’i hedh vezët në Kuvend !
Kështu e kanë n’koalicion,
Kush - kujt "hilen" ia pallon..!
FUSHATA ZGJEDHORE
Një politikan arushan
Ç’e gjeti belanë
Fushata zgjedhore
Nuk i shkon për dore
Të fitojë vota
Provon medet
Meqë fort e do
Jetën në pushtet
Nga goja nxjerr
Ky farë oratori
Premtime shumë gjëra
Po si thotë të tëra
Sepse i ngel në grykë
E shkreta oratorikë
Qytetarët thanë me premtime
Nuk na mbetën qime
Në kokat me halle
Ti me ideale
Vjen midis nesh
Me fjalë kalavesh
Mjaft frazat e kota
Shkurt të duhen vota
Për ne mos qaj kokë
Deputet o “shok”
Kjo është e tëra
Mjerë masa e mjera!
BUDALLALLËK
E
MASKARALLËK !
Në një Katund
Me lumin në mes,
Ishin çuar peshë
Nja dy teknefes !
Për fatin e jetës
Të dy të zi,
Njëri shan Katund
Tjetri qesh shtëpi !
Me këta sojsëza
Nuk kalonte ditë,
Pa rënë në telashe
Pleqtë dhe të rinjtë !
Katundi të keqen
Nuk kishte qetësi,
Me një parazit
Dhe një belaxhi !
Po ky stil i jetës
Nuk ndryshon lehtë,
Kur nga Katundi
Zbritën në qytet !
Dhe zanat i vjetër
Nuk mbaron me kaq,
Njëri do biznes
Tjetri lyp haraç !
Duken sikur “Bossa”
Kravatë e jelekë,
Mirëpo, kanë harruar
T’veshin edhe brekë !
I pari vendosi
Të blej Autobus,
Ndonëse biznesi
S’është për baksuz !
I dyti politikën
E merr si model,
Mendon se pushteti
Qenka për dembel !
Këta dy mendjemëdhenj
Janë zhytur në stres,
Me fjalë e kopalla
Nuk bëhet biznes !
Ashtu siç duken
Ngelin për çudi,
Me budallallëqe
Deri n’pafundësi !
Me këto aventura
Nuk ndalen aspak,
I pari nxjerr mjekër
I dyti lëshon bark !
Pasulxhi e Duhanxhi
Vazhdojnë me hajgare,
Me biznes, kuptohet
Fitohen shumë pare !
Uroj të mos preken
“Bossat” pa kuleta,
Me një poezi
Nuk ndryshohet jeta!
Kush e di nga janë
Këta dy kallafatxhi ?
Do ta gëzoj pushimin
Një javë në “Victori” ?!
RIKTHIMI I ZJARREVE
Zjarret prapë rikthehen
Në tokat shqiptare,
Ato vijnë t’qëllimshme,
Duket ashiqare…
Bëhen shkrumb e hi
Me qindra hektarë,
Shkurre, pisha, male
Përfundojnë në zjarr !
Flaka edhe tymi
Vazhdojnë n’pafundësi,
Askush nga këto zjarre
Nuk jep përgjegjësi !
S’japin llogari
Bëmat me taktikë,
Nga të cilat jeta
Vihen në rrezik !
Me këto marifete
Fare s’na bënë puna,
Po na shkon për lesh
Flora dhe fauna..!
Institucionet me nder
Nuk skuqen kur thonë:
-Malet janë mushkëritë
E planetit tonë !
PSE IKIN SHQIPTARËT ?!
Sikur të shpallej, një garë maratonike,
Shqiptarët radhiten, të parët në ikje !
Nuk ikin nga mendja, por ikin nga zori,
Nga ikjet e shpeshta, lumi seç na mori !
Ata që kanë ikur e kanë një pikëllim,
E shijojnë jetën me mall në mërgim !
Kafshatë e gurbetit, s’përtypet lehtë,
Të lidhet në fyt e s’të lë të qetë…
Ata që kanë ikur, për një jetë të mirë,
Të shkojnë e të vijnë, nuk e kanë vështirë !
Sidomos gjatë verës, për dasmë e gazmend,
Dhe për sa ahengje, që nuk mbahen mend..!
“Dita e Diasporës”, “Sofër mërgimtari”,
Si dhe “Promenada”, për qejf gurbetqari !
Sa shpenzojmë për "gëzime" me miq e shokë,
Askush s’do të ngelte, pa kulm përmbi kokë !
Kjo çmenduri e jonë, s’matet me kufi…
Kush e thotë se s’jemi popull gjymishli !
Po rastis gjermani, të vij para derës,
Mendon se shqiptari, martohet veç verës !!!
KËRMILLI NË BREGDET
U mërzit kërmilli,
Në guaskë të vetë,
Vendosi të shkoj,
Një javë në bregdet.
E doli si dalin
Nudistët bythëtrashë,
Lakuriq i zhveshur
Turravrap në plazh !
U çmendën turistët
Desh ngritën padi,
Çdo hap të kërmillit
Ndiqnin me bezdi !
I thanë të largohej
Larg-larg nga Ulqini,
Ose do ta çojnë
N’fabrikë konservimi !
U vërejt keq kërmilli,
Lëshoi jargë nga goja,
Me guaskë më falni
S’mundem të notoja !
Keni ardh’ me nder
Të laheni pa derte,
Po ju pse si morët
Shtëpizat me vete ?!
AS-AS-ët e HEM-HEM-ët
Në këtë kohë të çmendur, nuk di si të them ?
Na u mbush Lugina, As-As dhe Hem-Hem !
As-As-ët nuk n’grahen, as n’grehen pa fund,
Besa dhe Hem–Hem-ët, nuk lidhen askund !
N’Bujanoc të parët, kur ishin në pushtet,
Desh sa nuk e zhvatën dhe bythën e vet !
Po tani si duken këta As-ët e ngratë,
Sikur Qyqe bregu, malit t’u kukatë !
Mallkojnë të shfrenuar, për fatin e zi,
Duke sharë e shpifur, ndjellin lemeri !
S’pajtohen kështu, të ndarë pikë e pesë,
Po dhe e nesërmja, s’i ushqen me shpresë !
Në batak të zhytur, përpëliten me zor,
Nuk mund t’i tërheq, “Saba” me traktor !
Ashtu dhe n’Preshevë, Hem-ët n’pushtet,
Me gjitha të mirat, nuk ndihen të qetë !
Me mendje të krisur, sulen si të çmendur,
I bren nga thellësia, një marrëzi e vjetër !
Meqë koha ndërron, siç ndryshon një modë,
As-ët edhe Hem-Hem-ët, dehen bëhen rrotë !
Kur shohin rrezikun, sillen urtë e butë…
Nga loja djallëzore:”Tërhiq e mos këput!”
LUFTA PËR PUSHTET
U çmendën shqiptarët
Në luftë për pushtet
Nga brenda dhe jashtë
Shpërthejnë si tërmet
Nuk kursejnë fjalët
Me premtime shumë
Sharjet edhe shpifjet
Rrjedhin sikur lum
Anë e kënd Shqipërisë
Protesta pa fund
Nuk dhunohet vota
Si te ne askund
Po edhe n’Kosovë
S’është aspak më mirë
Dalin n’sipërfaqe
Maskat pa fytyrë
Fluturojnë karriget
Për një grusht pushtet
Kthehen Kuvendet
Në cirk të vërtetë
Por maskat shqiptare
S’janë pa origjinë
Ato rreth e rrotull
Sillen në Luginë
Me shumë opsione
Të mëdha e të vogla
E me do të tjera
Që nuk vlejnë për gogla
Për shtet të luftonim
Sikur për pushtete
Nuk do t’ishim ndarë
Në shumë “Vilajete”!
KA MË KEQ..!
Një që s’kishte krahun
E hiqej me të meta,
Donte sa më parë,
Të ndahej nga jeta !
Në kulm të ndërtesës
Hipi me siç thonë,
Për t’i dhënë hallallin
Jetës përgjithmonë !
Nga lart e sheh poshtë
Njërin pa krahë, ore
Që lëvizte shpejt,
Si i çmendur fare !
E pyet nga lartësia:
Pse kërcen o vëlla?
- Thotë më kruhen koqet
E nuk kam me çka...!
Ngreh kokën Çallaku,
Duke hequr valle...
Paska dhe më keq,
Në këtë botë me halle !
LEPURI NË BARK
N’fushatën zgjedhore
Na u sëmurë Miku,
Për pak sa s’na zuri
Për bishti rreziku !
Dhembjet cicëruan
Përmallshëm në t’zezë,
E kishim të ziun
Si “çelësin francez”!
Hynte për çdo punë
E dilte me nder,
Po, ja, u sëmurë Miku
Pa faleminder !
Me vrap në spital
Derdhëm lot për faqe,
Për pak sa si shkulëm
Vetull e mustaqe !
Mjeku tha gjakftohtë
Mos keni merak,
Mikut i ka hyrë
Lepuri në bark !
Merreni me vete
Në shtëpi ngadalë,
S’ka nevojë Turreci
T’shrihet në spital !
ORËT
E KRIZËS
DEMOKRATIKE
Shpërthyen të zëshme
Me vrulle patriotike
Orët e krizës
Demokratike
Ngarendën të shfrenuara
Gjithandej me fatalizëm
Dje të përgjumurat
Në komunizëm
I “mirëpritëm” orët
E dhembjes krenare
Nëpër protesta
Nëpër trotuare
Nëpër Kuvende
Me grushte e karrige
Përveç zjarrvënies
N’objekte publike
Po sot si duken
Të lumet medet
E kanë humbur rrugën
Në oborr të vet
Me zor i ngatërrojnë
Hapat maratonike
Orët e krizës
Demokratike!
SOJSËZI
Populli e thotë bukur shpesh,
-Dreqi s’ka dhen e shet lesh !
Shet ore laneti - qoftëlargu,
Sepse “malli” i vjen te pragu !
Krejt në rregull ç’i ka hije,
N’formë dhurate po për besë !
Prapa tij ndonëse fshihet,
Një botë plot me interes !
Nga ky fat në këtë krizë,
Kalon njeriu nëpër mend !
Por, ju lutem n’çfarë sistemi,
Soji i dreqit priti rend...?!
Në monizëm u gjet fare,
Për t’vazhduar edhe sot...
N’skenën tonë “plurale”,
Pa e ndërruar vesin dot !
Engjëllor me pamje qengji,
E qaf nipi e puthë daja...
Mirë e di ky lloj Sojsëzi,
-Me hesap hahet dyjaja !
VESHËT POLITIKË
Me veshët në krahë,
Zgjohemi çdo ditë,
Veçmas ata…
Që janë n’opozitë !
Fuqimisht ngrihen,
Për të marrë vesh,
Për të përgjuar
Ç’po ndodh mes nesh !
Por, shoqëria jonë
“Plurale”, “fisnike”,
S’heq dorë nga zakoni
I grindjeve politike !
Me sa mend Evropës
I themi ashiqare,
E kanë lënë veshët
Është shurdhuar fare !
Po ku jemi ne
Me të lumet bigë,
Flasim për unitet
S’e kemi n’praktikë !
Thonë gjatë historisë
Na janë shkulur shpesh,
Veshët muskulozë
Të strukur në lesh !
PENSIONI
Pjesët e trupit
Një ditë me pasion,
E lutën Zotin
Të dalin në pension !
Të parët u ngritën,
Dy sytë e ngratë:
-Jemi të lodhur,
Nuk shohim qartë !
Pastaj me radhë:
Veshët dhe këmbët,
Të gjithë me arsye,
I treguan dhëmbët !
S’ndiejmë as ecim
Me vrull si atëherë,
Zoti ua pranoi,
Lutjet me nder !
Në fund nga thellësia
E barkut piskamë,
Një zë i dobët,
Doli me ofshamë !
Dua që të shkoj
N’pension dhe unë,
Mu ka prish kandari,
Nuk jam për atë “punë”!
-Çohu! i thotë Zoti,
Kush je ti, dëgjon ?
- Me mund me u çue
S’lypi pension!
ARIU KARIZMATIK
Një Gjahtar mendjevrarë,
I mllefosur ndizet zjarr !
Merr në shenjë një Ari,
Do ta vras, gjithsesi…!
S’pranon këshillë e qortime,
Në Ariun s’ka lëshime…
Ka plaçkitur disa dele
Edhe mjaltin në koshere.
Ngjitet malit me ngadalë,
Kur Ariu i del përballë !
E zë pritën skaj një Lisi,
Mirëpo, pushka nuk i krisi !
Mbet i shtangur fatziu,
Çka po do i thotë Ariu ?
Zgjidh, s’të luti shumë,
Jetën, apo atë “punë” ?!
Të dytën pranoi me pishmane,
Hoqi rrip e pantollone …
Gjahtari u kthye në shtëpi
E nuk zuri gjumë në sy !
Zgjohet herët mendjepëlle,
Prapë i lindi një ide….
Hyn në mal pushka s’lun
Dhe Ariu, prapë atë “punë” !
Thotë e treta e vërteta,
Niset malit si shigjeta,
Kur arrin në atë vend,
Mbet Gjahtari i pa mend !
E hedh pushkën që nuk krisi,
E drejtohet për te Lisi,
S’pat nevojë të flas me gojë
E bën punën me përvojë !
Seç i lindi dyshimi Ariut,
E i thotë Gjahtar fatziut:
-Vjen t’më vrasësh, hë si thua ?
Apo t’bësh seks me mua ?!
Pasi ta lexoni këtë humor,
Besoj se nuk e keni zor.
Të përcaktoheni për fitimtarin,
Me Arushën, apo Gjahtarin ?!
OPOZITARI
Opozita e zezë dita,
Sikur dhelpra nëpër prita,
Bam këndej e bum atje,
Me dredhira sikur dje…
E ndërron qimen e zanatin,
Në pafund e shtyn inatin,
Veç të kthehet në pushtet,
S’e kursen nënën e vet !
Me idenë përmbi re,
Po s’i bëri gjeli ve!
Nuk i bën se është dinak,
I ka hyrë dreqi në bark !
S’e ngop leku as byreku,
Vetëm gropa e hendeku,
Që është rrasur në skandal,
Si veshgjati në kanal !
Sa për popull merret vesh,
Nuk e lodh rradaken shpesh,
Sall premtime drithë e miell,
-Lavdi n’qiell – bytha n’diell !
Mjaft shpifje e mashtrim,
Vota e lirë e ka një çmim,
S’ngjitet lart opozitari...
Sa i vdekuri – del nga varri ?!
DITËLINDJA E “SPICËS”!
I ka mbushur Spica plot 60 vjet,
Thotë se i shkuan si uji përpjetë !
Dy dekada mësoi për kodra e brigje,
E katër të tjera pa punë nëpër gjyqe !
Çdo kush nëpër botë sillet me të mira,
Vetëm Spica “hajrin” e ndanë me satira !
Mbeti me t’vjetrën me hall përmbi hall,
Duke u përpëlitur sikur peshku në zall !
Ndërroi qeveritë një nga një me radhë,
Pak i ra Spicës të qëndroj nën dardhë !
Por edhe kur qe, si t’mos ishte fare,
Tugjarët i hynin, për derë e dritare !
Po Spica me majën e mprehtë metalike,
Asnjëherë s’i ndahet skenës politike !
I thumbon veset me t’gjitha dredhitë,
Që sot po harlisen me nder n’opozitë !
Por ç’e do se Spica plaket për çdo vjet...
Me shpresë se majën do ta ketë shigjetë !
Ende rron e thëna - gozhda kur përkulet,
Përballet me Spicën, nëpër spica ngulet !
FESTA DHE PROTESTA
Këto ditë vikendi, proteston Shqipëria,
Kurse në Kosovë, feston pavarësia…
N’vend se shqiptarët të jenë bashkë në festa,
Ata të përçarë shpërthejnë në protesta !
Pa mbaruar dimri, qe “Pranverë Shqiptare”,
Erdh’ me tensione – duket ashiqare !
Fillon me protesta, madje dhe trazira...
Nuk shembet pushteti, me vezë e ngjyra !
Aq më pak e keqja, që fryhet tupan,
E zihet me t’mirën, brenda në kazan !
Lufta për pushtet, nuk mbaron me kaq,
Dhe se zjarr i saj, përvëlon si saç !
Flenë sikur lepuri, me një sy hapur,
Për një pushtet nga krimi i kapur !
Por edhe kur ngjiten shkallëve n’Qeveri,
Sillen si të çmendur, nuk janë n’terezi !
E zhveshin Kuvendin nga vlerat morale,
Duke e zhytur n’aferë e skandale !
Po edhe opozita nuk lë asgjë mangut,
E dehur për poste, kërcen përtej pragut !
Këndej nga Lugina pyesin me t’vërtetë,
Pse kaq shumë shqiptarët, vuajnë për pushtet ?!
* * *
Sevdail Hyseni, lindi më 24 mars 1959, në Priboc, Komuna e Bujanocit.
Ka mbaruar Fakultetin Filologjik – Letërsi dhe Gjuhë Shqipe në Prishtinë, në vitin 1982 si dhe ka ndjekur studimet pasuniversitare.
Me gazetari merret që nga viti 1990. Një kohë të gjatë ka qenë kryeredaktor i revistës “Jehona” (1992-2002), pastaj gazetar korrespodent nga Presheva, Bujanoci dhe Medvegja i gazetës “Kosova sot” (1998-2000), korrespodent i gazetës “Bota sot” (2000-2002), bashkëpunëtor i revistës mujore “Ekskluzive” etj. Mes viteve ’94-’96 ka ushtruar misionin e kryetarit të Këshillit për të Drejtat e Njeriut për Bujanoc, Preshevë dhe Medvegjë.
Në periudhën prej viteve 2002-2006, ka ushtruar funksionin e kryetarit të Asamblesë komunale në Bujanoc.
Gjatë viteve 2006-2008 është editor i revistës javore “Perspektiva”, revistës për fëmijë dhe të rinj “Diellori”, si dhe revistës mujore për informim dhe kulturë “Jehona”. Ka ndjekur disa trajnime gazetareske, të organizuara nga OSBE-ja si dhe ka marrë disa certifikata.
Që nga viti 2001 është president i Bashkësisë Kulturore Shqiptare “Perspektiva” dhe nga viti 2008 është kryetar i Klubit të Gazetarëve “Etika” nga Lugina e Preshevës.
Që nga viti 2009 emërohet drejtor i Radiotelevizionit të Bujanocit, të cilin funksion e ushtron në mandatin katërvjeçar.
Përveç gazetarisë merret edhe me krijimtari letrare dhe publicistike.
Deri tashti ka të botuar si bashkautor një libër dhe qindra shkrime publicistike.
Jeton në Bujanoc.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen