Faruk Tasholli |
SHKRUMI I NËNËS
QË E DJEG KËNGËN
Ai atje në turrë të druve
I mbuluar nga flakët
I fundosur në pellg prushi
Nuk është Giordano Bruno
Është fëmija im i pambrojtur
Tek digjet për së gjalli
Mes krismave të drurëve në zjarr
Kot e shpoi qiellin kot kërkoi zot
Me klithmat e fundit
Kot thirri tmerrshëm
Oh Nanë O Nana ime
Mua më ngulfati vrasësi serb
Duke ma mbushur veshin me zë të egër
Tash do ta ngjizim fëmijën tjetër
Me gjakun tim
Kur pushuan vrasjet
Asnjë shi nuk e fshiu shkrumin tim
Derisa po hyja me trishtim
Në kolonën e padukshme të grave të dhunuara
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen