Shaip Beqiri |
DHERAS
Këtu
Ku më prunë së voni
Fqinj kam një pyll
Njeri tjetër s`njoh
Përveç hijes së një cungu
Gjymtuar rrufesh
Fqinjin tim të vetëm
Që rritet fshehtas zjarrit
Përditë e prejnë në besë
Ai hap më hap më ndjek
Deri në fund të ëndrrës
Nën kupën e bluzhduar të qiellit
Tash
Unë kalli vetëm ec
Fushës sime të shkarëzyer
Ostermundigen, 18 qershor 2008
PEZULL
Hyri flaka në pyllin
Ku kisha gjetur strehë
Dhe më nxori shakull
Në mes të udhës së madhe
Ra mallkimi i shekujve
Në lulen time të ballit
U përmbys dhe qielli
Në çengel nofullash varur
E toka u ngrit gjunjas
Bregoreve të mia të harruara
Ostermundigen, 4 tetor 2010
KULMNAJA
Tevona zura vend
Në një horizont të ndrysur
Kulmnaje pa anë
I erdhi fundi edhe udhës sime
Që kryet s`i dukej dot askund
Nën rreze të mbërthyera
Sodis myshkun krifëshprishur
Se si ndehet në mua me gjëmë
Tutje fërgëllin sall duhma
Që përdredhet drejt qiellit
Bern, 10 nëntor 2010
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen